TRIN: We zeurden om geld, en dat had niet gemoeten

door onze redacteur Sjoerd Mouissie

HARDERWIJK - Ondanks al het positieve van de conferentie 'Heaven on Earth', blijft organisator Touch, Reach and Impact the Nations toch met een kater zitten. Oorzaak: de indringende collectepraatjes. ,,We zeurden om geld'', stelt de organisatie nu.

De charismatische organisatie Touch, Reach and Impact the Nations (TRIN) hield begin deze maand de grote conferentie 'Heaven on Earth' in de Zwolse IJsselhallen. Op de drukste avond kwamen er volgens de organisatie vijfduizend mensen luisteren naar aanbiddingsmuziek en sprekers uit Nederland en de Verenigde Staten. Daarnaast waren de dagen rechtstreeks te volgen op internet.

Ondanks alle positieve reacties - 'erg goede muziek', 'het is fijn zo veel mensen te ontmoeten', 'ik voelde de aanwezigheid van God' - bleef de organisatie enigszins met een kater zitten, vertelt woordvoerder Jop van der Bijl. Oorzaak: de collectes, die bijna elke dag meerdere keren werden gehouden en langzamerhand steeds langduriger en indringender werden.

Op diverse websites barstte een storm van kritiek los op de manier van giften inzamelen. ,,Dat had zo nooit mogen gebeuren'', zegt Van der Bijl nu. Volgens hem legden de collectes gaandeweg een grote druk op de conferentie, en werd bezoekers een schuldgevoel aangepraat. ,,Ik kan me voorstellen dat mensen de opdringerigheid bij enkele collectes als manipulatief omschrijven.''

Van der Bijl haalt de laatste conferentiedag aan. Toen liet de organisatie de collectes achterwege, en vroeg TRIN-oprichter Mattheüs van der Steen op het podium twee keer vergeving voor ,,het feit dat ik meer op mensen vertrouwde dan op God''.

Angst voor een groot gat in de begroting zorgde volgens de woordvoerder voor een intensivering van de collectes. ,,De conferentie was gratis, en er kwamen minder bezoekers dan gehoopt. Gaandeweg leek het gebeuren een financieel drama te worden.'' Onder deze druk werden de oproepen van de sprekers voor 'liefdesgaven' indringender. ,,Dat was storend, zowel voor bezoekers als medewerkers.''

Geen keuze
Een van de sprekers die een collecte leidde, was hoogleraar Willem Ouweneel. ,,Ik ben hier nogal ongelukkig mee, ook met mijn eigen rol'', zegt hij in een reactie. Financiële druk en onervarenheid speelden hem parten. ,,Ik doe deze dingen bijna nooit. Daarnaast leken wij op dat moment geen keuze te hebben, want ja, de collectes brachten wel veel op. Vertrouwen op de Heilige Geest is goed, maar de realiteit is dat het geld wel uit iemands portefeuille moet komen.''

Overigens ligt de oorzaak van het ongenoegen over de geldinzameling niet alleen bij de organisatie, stelt Ouweneel. ,,Volgens mij vonden sommige mensen de collectes onaangenaam omdat ze niet veel wilden betalen. Het is typisch Nederlands, voor een duppie op de eerste rij willen zitten. Dat mag ook wel eens gezegd worden.''

Kritiek op de manier waarop hij de collecte leidde (,,Wie wil vierhonderd euro geven? Sta dan op!'' - de hoogleraar werd op websites een 'marktkoopman' genoemd) vindt Ouweneel niet relevant. Volgens hem verkochten christenen vroeger hun akkers, om het geld aan de voeten van de apostelen te leggen, zoals beschreven in het Bijbelboek Handelingen. ,,Dat gebeurde blijkbaar niet anoniem. Je moet je echter niet laten voorstaan op je giften. Daar waarschuwde Jezus tegen toen hij zei dat 'je linkerhand niet moet weten wat je rechterhand geeft'.'' Volgend jaar is het voornemen weer een grootschalige conferentie te organiseren. Of er dan wel een toegangsprijs zal gelden, is een punt van bespreking tijdens de evaluatie. TRIN is nu bezig ,,de facturen op een rijtje te zetten'', zegt Van der Bijl. Hij schat dat het tekort ongeveer 65.000 euro bedraagt. ,,Het geld dat we aan hulpprojecten hadden beloofd, ongeveer honderdduizend euro, gaan we hier niet voor gebruiken. Dat hebben we gewoon overgemaakt.'' Volgens hem zal de organisatie een halfjaar moeten werken om het gat in de begroting te dichten. Wel hebben ,,tien bevriende kerken'' volgens hem aangeboden deze weken collectes te houden, ter ondersteuning.

Als het aan Van der Bijl ligt, wordt er tijdens de evaluatie niet inhoudelijk gesproken over de 'preken' van de Amerikaanse sprekers. ,,Wij gaan niet ieder woord op een goudschaaltje wegen'', zegt hij. ,,Onze sprekers zijn volledig vrij in hoe ze het thema benaderen. Zij kennen onze organisatie, en weten wat wij willen.''

Ouweneel voelt daarentegen wel voor een inhoudelijke terugblik, waarvoor hij ,,een aantal punten'' heeft. ,,Soms zat ik met kromme tenen te luisteren. Bij vlagen vond ik de toespraken te weinig inhoudelijk. Misschien is het beter een duidelijker centraal thema in te stellen. Nu was het zo algemeen ('Revival!') dat sommige sprekers hun stokpaardjes gingen berijden of een toespraak hielden over hun nieuwe boek. Dat kan echt veel beter.''

Bron: Het Nederlands Dagblad van 19 mei 2009