|
De Shack getoetst aan de Bijbel
Het boek de Shack is
een internationale bestseller, er zijn miljoenen exemplaren van verkocht. Het
is in het Nederlands vertaald onder de titel “De Uitnodiging”. Binnenkort
verschijnt een verfilming van het boek. Vele mensen getuigen dat hun beeld
van God radicaal is veranderd door het boek. Dat geeft aan dat het boek meer
is dan zomaar een roman. 1. Het verhaal Het boek gaat over een
man, Mack, die een uitnodiging van God krijgt, om naar een bepaalde hut
(Shack) te komen. Daar aangekomen ontmoet hij de drie-enige God. God de Vader
verschijnt in de vorm van een zwarte vrouw van middelbare leeftijd, Jezus
verschijnt in de vorm van een joodse man. En de Heilige Geest verschijnt in
de vorm van een mysterieuze Aziatische vrouw. Vier jaar voordat Mack
deze ontmoeting met God heeft, is zijn dochtertje Missy ontvoerd, tijdens een
familie vakantie. Haar lichaam is nooit gevonden, maar de politie heeft in
een verlaten hut bewijs gevonden dat ze is vermoord door een beruchte serie
moordenaar. Mack is daar natuurlijk helemaal kapot van. Sinds die tijd draagt
hij een groot verdriet met zich mee. De ontvoering en de dood van Missy roept
ook allerlei vragen op. Bijvoorbeeld de vraag: waar was God in dit alles. In
die situatie krijgt Mack een uitnodiging van God om Hem te ontmoeten in de
hut waar het bewijs is gevonden. Een groot deel van het boek bestaat uit
gesprekken van Mack met de drie personen van de drie-eenheid. De god die in de Schack
aan Mack verschijnt, geeft onderwijs en uitleg over het lijden, over
zichzelf, over de mens, over het evangelie en vele andere zaken. Het boek is
dus veel meer dan een verhaal. Het brengt ook een bepaalde kijk op God, op de
mens, op zonde en op het evangelie. Het probleem voor
christenen die de Bijbel serieus nemen, is dat de God van de Shack allerlei
dingen beweert die volstrekt in strijd zijn met wat de Bijbel zegt. Hier
onder worden enkele van die dingen besproken (1) . 2.
De god van de Shack straft niet In het boek zegt de god
van de Shack dat het voor hem niet nodig is om mensen te straffen voor hun
zonden. Ik citeer uit het boek: “Ik hoef de mensen niet voor hun zonden te
straffen … het is niet mijn bedoeling om te straffen …” (p. 125) De God van de Shack straft
niet maar geneest: “Het is niet mijn bedoeling om zonde straffen, het is mijn
vreugde om te genezen” (p. 125). De Shack ziet zonde blijkbaar als een soort
ziekte, waar God je van wil genezen. Als God de mensen niet straft, dan stuurt Hij ze natuurlijk ook niet naar
de hel. En dat is precies wat het boek zegt. In het boek staat een gesprek
tussen de god van de Shack en Mack
over de hel (pp. 184-186). Mack erkent dat hij zelf niemand van zijn kinderen
naar de hel zou kunnen sturen, wat ze ook gedaan hebben. De God van de Shack
zegt daarop samengevat het volgende: “dan begrijp je het, zo denk ik er ook
over. Alle mensen zijn mijn kinderen en ik ga niemand naar de hel sturen, wat
ze ook gedaan hebben.” Volgens de Shack is God
zo liefdevol dat Hij niemand straft. Ik citeer: “genade triomfeert over de
gerechtigheid vanwege de liefde” (p. 187). Gods liefde is sterker dan zijn
rechtvaardigheid. Als God moet kiezen
tussen barmhartigheid en recht doen, dan kiest God, volgens de Shack, voor
barmhartigheid ten koste van gerechtigheid. De Shack leert dus dat
Gods barmhartigheid zijn gerechtigheid uitschakelt. Dat God niet straft is uiteraard volstrekt in
strijd met de Bijbel De Bijbel zegt dat God
geenszins ongestraft laat (Nahum 1:3). Hij zal de schuldige geenszins voor
onschuldig houden. God is rechtvaardig. Hij heeft het recht lief (Psalm
99:4). Daarom beloont hij goed gedrag en bestraft hij slecht gedrag. Als Hij
dat niet zou doen dan zou Hij zichzelf verloochenen en dat kan Hij niet. Ik citeer uit Romeinen
2: “Maar in uw weerbarstigheid en onboetvaardigheid van hart hoopt gij u toorn op tegen de
dag des toorns en der openbaring van het rechtvaardig oordeel Gods, die een ieder
vergelden zal naar zijn werken: hun, die, in het
goeddoen volhardende, heerlijkheid, eer en onvergankelijkheid zoeken, het
eeuwige leven; maar hun, die zichzelf zoeken, der
waarheid ongehoorzaam
en der ongerechtigheid gehoorzaam zijn, wacht toorn en gramschap. Verdrukking en benauwdheid (zal komen) over ieder levend mens,
die het kwade bewerkt, eerst de Jood en ook de Griek; maar heerlijkheid,
eer en vrede over
ieder, die het goede werkt, eerst de Jood en ook de Griek. Want er is geen
aanzien des persoons bij God.” (Romeinen 2:5-11) De Bijbel spreekt over
het laatste oordeel, over de dag des oordeels. In het hierboven geciteerde
gedeelte uit Romeinen 2 word die dag “de dag des toorns en der openbaring van
het rechtaardig oordeel Gods genoemd.” De dag des oordeels wordt beschreven
in Openbaring 20, daar staat: “En ik zag een grote witte
troon en Hem, die daarop gezeten was … En ik zag
de doden, de groten en de kleinen, staande voor de troon, en er werden boeken
geopend. En nog een ander boek werd geopend, het boek des levens; en de doden werden geoordeeld op grond van
hetgeen in de boeken geschreven stond, naar hun werken … en zij werden geoordeeld, een ieder naar zijn werken … En wanneer iemand niet bevonden werd geschreven te zijn in het boek des levens, werd hij geworpen
in de poel des vuurs.” (Openbaring 20:11-15). De
hel is een realiteit. Hier wordt de hel “de poel die brand van vuur en
zwavel” genoemd. Bedenk dat Jezus, meer dan andere personen, over de hel
heeft gesproken en er voor heeft gewaarschuwd. “En zoals het de mensen eenmaal beschikt is,
eenmaal te sterven en daarna het oordeel.” (Hebreeën 9:27) Het gaat in de verzen
hierboven niet om straf ter correctie, zoals de straf weermee een vader het
verkeerde gedrag van zijn kinderen probeert te corrigeren. Voor dat soort
straf laat de Shack nog wel ruimte (p. 134). Bij straf ter correctie gaat het
om correctie, of zo je wilt “genezing”. Maar de Shack verwerpt dat God straft
als vergelding, waarbij ieder zijn of haar verdiende loon krijgt. Bij de
straf als vergelding gaat het niet om genezing, maar om recht en
rechtvaardigheid. De stelling van de
Shack dat God niet straft, niet vergeldt, heeft grote gevolgen. In de
volgende punten, in de punten 3 en 4, worden er twee van besproken. 3.
Als God niet straft, dan is het kruis van Jezus
overbodig De idee dat God niet
straft, zoals de God van de Schack leert, maakt het kruis van Jezus
overbodig. Immers als God de zonden niet straft, dan was het ook niet nodig
dat Jezus voor onze zonden is gestorven. Maar de dood van Jezus
heeft juist alles te maken met straf en vergeving. De Bijbel zegt dat Jezus
voor ons is gestorven om ons te redden van de straf voor onze zonden. Hij
heeft de straf voor onze zonden ondergaan, zodat God ons nu kan vergeven. In Jesaja 53:5 staat
het zo: “Om onze overtredingen werd Hij doorboord, om onze ongerechtigheden
verbrijzeld. De straf die ons de vrede aanbrengt was op Hem.” Hier staat het: “de
straf … was op Hem”. Jezus werd doorboord en verbrijzeld voor “onze
overtredingen” en “onze ongerechtigheden”. Omdat Jezus de straf
voor onze zonden heeft gedragen, kan God ons op een rechtvaardige manier
vrijspreken. Gods ontferming triomfeert niet over zijn gerechtigheid, zoals
de Shack leert. In het kruis triomferen zowel Gods liefde als Gods
gerechtigheid. God handhaaft volledig zijn gerechtigheid en toch spreekt Hij
zondaars vrij, en toch spreekt Hij schuldige mensen vrij. Dat kan Hij doen
omdat er recht is gedaan, onze zonden zijn gestraft. Een ander heeft de straf
voor onze zonden gedragen. Dat was de weg die Gods liefde heeft bedacht om
ons van schuld en straf te bevrijden op een manier die niet ten koste gaat
van het recht (2). De leer van de Shack
dat God niet straft, maakt het kruis tot een holle klank. De Shack verwerpt
de Bijbelse waarheid van het plaatsvervangend sterven van Jezus. En daarmee
verwerpt het boek de kern van het evangelie. De schrijver van de
Shack, Paul Young, heeft in een interview met het blad Christianity Today toegegeven dat hij niet zoveel op heeft met de
leer van het plaatsvervangend sterven. Ik citeer uit
het interview: “I am not a penal substitutionary guy” (The Love Shack,
Christianity Today, March 4, 2013). “Ik ben niet iemand die achter de leer over het plaatsvervangend sterven
van Christus staat.” 4.
Als God niet straft, dan wordt het onrecht niet
bestraft Nog een gevolg van de
leer dat God niet straft, is de opheffing van het recht. Het kwaad wordt dan
niet meer gestraft. Als God het onrecht en
de zonde niet straft, dan is er geen vergelding meer. Dan is er geen recht en
gerechtigheid. Dan wordt zelfs iemand als Adolf Hitler niet meer gestraft
voor al zijn gruwelijke misdaden. Ja, dan wordt de seriemoordenaar die het
dochtertje Missy van de hoofdpersoon Mack heeft vermoord (misbruikt) niet
gestraft. Dit toont opnieuw aan
dat de God van de Shack, niet de God van de Bijbel is. Want de God van de
Bijbel heeft het recht lief (Psalm 99:4), Hij handhaaft het recht op aarde.
Hij zal ieder mens ter verantwoording roepen voor wat hij of zij gedaan
heeft. De God van de Bijbel is
verontwaardigd en kwaad over alle boosheid, over alle verdorvenheid, over
alle gemeenheid en egoïsme van de mensen. Hij is boos over alle ontrouw, over
alle ondankbaarheid en opstandigheid. Al deze dingen doen Hem wat. Ze raken
God in het hart. Hij reageert daarop. De Bijbel zegt het zo: “Toorn van God
openbaart zich over alle ongerechtigheid der mensen” (Romeinen 1:18). Niemand
zal zijn terechte straf ontlopen, de enige manier om de eeuwige straf te
ontlopen is door berouw, bekering en het geloof in Jezus. Jezus is de enige
weg tot God (Johannes 14:6). En het behoud is in niemand anders (Handelingen
4:12). 5.
De god van de Shack vindt het niet nodig dat
ieder mens christen wordt De Jezus van de Shack
vindt het niet nodig dat de mensen christen worden. Ik citeer: “Ik wil geen
christenen van hen maken” (p. 207) Daarvoor heeft hij het over boeddhisten,
mormonen en moslims. In de Bijbel staat het
anders. Daar lezen we dat Jezus zijn volgelingen opdracht heeft gegeven om alle
volken tot zijn discipelen te maken. God wil dus wel dat alle mensen christen
worden. Dit is de opdracht: “Gaat dan henen, maakt al de
volken tot mijn discipelen en doopt hen in de naam des Vaders en des Zoons en
des Heiligen Geestes
en leert hen onderhouden al wat Ik u bevolen heb.” (Mattheus 28:19) Zijn
volgelingen moeten alle volken tot discipelen van Jezus maken, hen dopen en
hen leren om de geboden van Jezus te onderhouden. Onderdeel van die opdracht
is dus ook het dopen. De waterdoop is de openlijke belijdenis van
Christus als Heer. 6.
De God van de Shack heeft alle mensen al
vergeven Dit is wat de God van
de Shack leert: “In Jezus heb ik alle mensen hun zonden tegen mij vergeven,
maar slecht een aantal kiest voor een relatie met mij” (p. 257) De God van de Shack
zegt dat Hij alle mensen hun zonden al heeft vergeven, dus ongeacht of ze
zich bekeren of niet. Ongeacht of ze christen worden of niet. Ongeacht of ze
een relatie met Hem aangaan of niet. Ook dat is uiteraard
volledig in strijd met het onderwijs van de Bijbel. Keer op keer zegt dat
Bijbel dat je alleen behouden wordt, als je, je bekeert en in Jezus gelooft.
En de vergeving komt op het moment dat je, je bekeert, op het moment dat je
tot geloof komt. Dit zegt Petrus: “Van Hem (Jezus) getuigen alle profeten, dat
een ieder, die in Hem gelooft, vergeving
van zonden ontvangt door zijn naam.” (Handelingen 10:43) “Wie gelooft en zich laat
dopen, zal behouden worden, maar wie niet gelooft, zal veroordeeld worden.”
(Marcus 16:16) En “Wie in de Zoon gelooft, heeft eeuwig leven; doch wie aan de Zoon ongehoorzaam is, zal het leven niet zien,
maar de toorn Gods blijft op hem.” (Johannes 3:36) 7.
Volgens de God van de Shack is ieder mens al een
kind van God De God van de Shack
noemt ieder mens een kind van God, of ze nu in Jezus geloven of niet.
Ongeacht of ze zich bekeerd hebben van hun zondige wandel of niet. Dat blijkt ondermeer
uit het volgende citaat. Daarin zegt God tegen Mack over de moordenaar van
Missy: “Hij, de moordenaar, is toch ook mijn zoon” (p. 257) De God van de Shack
zegt dat de moordenaar van Missy een kind van Hem is: “Hij is toch ook mijn
zoon”. En daarom wil Hij hem verlossen, daarom wil hij hem genezen (4).
Vergeving heeft hij niet nodig, die heeft hij al. Zie het punt hierboven. Dus nog voordat de
moordenaar van Missy zich eventueel bekeerd, noemt de God van de Shack hem
zijn zoon. Dezelfde gedachte komen we ook op andere plaatsen van het boek
weer tegen. Uiteraard is ook dit
weer volstrekt in strijd met het onderwijs van Jezus en de apostelen. Het is
in strijd met het onderwijs dat we in het Nieuwe Testament vinden. Niemand is
van nature een kind van God. Jezus, zei tegen de ongelovige Joden die Hem
trachtten te doden dat ze kinderen van de satan waren: “Gij
hebt de duivel tot vader en wilt de begeerten van uw vader doen. Die was een
mensenmoordenaar van den beginne …” (Johannes 8:44). Dat is ook van
toepassing op de moordenaar van Missy: “Gij hebt de duivel tot vader en wilt
de begeerten van uw vader doen. Die was een mensenmoordenaar van den beginne
…” De moordenaar van Missy deed
de werken van zijn vader, de duivel. Maar de God van de Schack noemt hem,
ondanks dat, toch “mijn zoon”. Een kind van God ben je
niet omdat je als mens geboren bent. Je wordt een kind van God op het moment
dat je door het geloof Jezus aanneemt (Johannes 1:12,13). In de Bijbel staat
duidelijk hoe iemand een zoon van God wordt: “door het geloof”. Dat staat
bijvoorbeeld in Galaten 3:26: “Want gij zijt allen zonen van God, door het
geloof in Christus Jezus”. Dat zegt Paulus tot de christenen in Galatië.
Op het moment dat je in Jezus gelooft, ontvang je de Heilige Geest, dat is de
Geest van het zoonschap die in je roept: Abba Vader (Galaten 4:6, Romeinen
8:15). 8.
God dwingt nooit, Hij geeft geen geboden Dit is wat de Shack
beweert over Gods geboden: “De Bijbel zegt niet dat je regels moet volgen … “
(p. 197). Ook dit is absoluut
niet waar. In de Bijbel staan juist heel veel regels in de vorm van
voorschriften en geboden. We lezen in de Bijbel
dat Jezus spreekt over zijn geboden. Hij spreekt over “mijn geboden”
(Johannes 14:21 en 15:10). De
apostelen moesten de nieuwe discipelen uit de volken leren om alles te doen
wat Jezus hen geboden had: “Gaat dan henen, maakt al de volken tot
mijn discipelen en doopt hen in de naam des Vaders en des Zoons en des
Heiligen Geestes en leert hen onderhouden al wat Ik u bevolen heb”
(Mattheus 28:19). De geboden van Jezus
zijn niet vrijblijvend. Jezus zei: “Wat noemt gij mij Here, Here en doet niet
wat ik zeg” (Lucas 6:46). Jezus verwacht gehoorzaamheid. Als je Jezus Heer
noemt, dan moet je ook doen wat Hij voorschrijft, dan moet je, je aan zijn
regels houden. Op een andere plaats zegt Hij: “Gij zijt mijn vrienden,
indien gij doet, wat Ik u gebied” (Johannes 15:14) In de Jakobus brief
staat: “en weest daders van het woord” (Jakobus 1:22). Dat wil zeggen: “doe
wat er in de Bijbel staat.” Als christenen moeten
wij ons als gehoorzame kinderen voegen naar Gods wil. “Voegt
u, als gehoorzame kinderen, niet naar de begeerten uit de tijd uwer onwetendheid, maar gelijk Hij, die u geroepen heeft, heilig is, wordt ook gijzelf heilig in al uw wandel; …” (1 Petrus 1:14-20) God
heeft geduld met christenen die worstelen met zonden, maar we moeten niet
denken dat we zonder gevolgen kunnen doorgaan met zondigen. In de Bijbel
staat deze waarschuwing: “Dwaalt
niet, God laat niet met Zich spotten. Want wat een mens zaait, zal
hij ook oogsten.” (Galaten 6:7). Zie ook de Bijbelstudie: “Wat gebeurt er als een christen zondigt?” Voor een christen zijn
de geboden van Jezus niet te moeilijk om te houden, omdat God met elke
opdracht ook de genade geeft om die opdracht uit te voeren (Jakobus 4:6). Je
kunt het in eigen kracht niet, maar je kunt het wel met de hulp van de
Heilige Geest. De Geest komt onze zwakheid te hulp (Romeinen 8:26). En als we
struikelen, staan we op, we belijden onze zonden, danken God voor de
vergeving en gaan weer verder (1 Johannes 1:9, 1 Johannes 2:1,2). Nog twee citaten uit de
Shack die ook over Gods regels gaan: “Het opleggen van regels, vooral in de
subtielere vormen zoals verantwoording vragen en verwachtingen koesteren,
zijn een vergeefse poging om zekerheid te verkrijgen uit onzekerheid … “ (p.
233). En “daarom zul je het woord verantwoordelijkheid niet in de Bijbel
vinden” (p. 234) En de God van de Shack zegt tegen Mack: “Ik heb nooit een
bepaalde verwachting van jou of iemand anders gehad …” (236) Je mond valt werkelijk
open als je zulke on-Bijbelse onzin hoort. Volgens de Bijbel houdt God de
mensen van het begin tot het einde verantwoordelijk voor de morele keuzes die
ze maken. Hij roept ze ter verantwoording. Dat begon al in de hof van Eden,
toen Adam en Eva voor het eerst zondigden (Genesis 3:9-19). Daar zien we ook
dat zondigen negatieve gevolgen heeft, zelfs nu al in dit leven. “Het loon
dat de zonde geeft, is de dood” (Romeinen 6:23) God houdt ons ook
verantwoordelijk voor het uitvoeren van de opdrachten die Hij ons geeft. Hij
zegt bijvoorbeeld hoe wij ons als ouders hebben te gedragen. Daar houdt hij
ons verantwoordelijk voor. Een voorbeeld van iemand die verantwoordelijk
wordt gehouden, is Archippus. Archippus had een
taak in de gemeente op zich genomen. Paulus zegt tot hem: “Zorg dat gij de
bediening, die gij in de Here aanvaard hebt, ook vervult.” (Kolossenzen 4:17) Iedereen wordt
verantwoordelijk gehouden voor het vervullen van zijn of haar door God
gegeven taak. Denk aan de gelijkenis over de talenten. Van de voorgangers
wordt gezegd dat zij van God de opdracht hebben gekregen om te waken over hun
gemeenteleden. En daarvan zal God hen rekenschap vragen: “daar zij rekenschap
zullen moeten afleggen” (Hebreeën 13:17). Het woord
verantwoordelijkheid staat inderdaad niet in de Bijbel, maar de zaak zelf is
zeer prominent in de Bijbel aanwezig. 9.
De coole God van de Shack is de droom van iedere
zondaar Een God die alleen
liefde is, die niet straft, die niet ter verantwoording roept, die niets van
ons verwacht, die niet toornig (boos) is over onrecht en verdorvenheid. Een
God die nooit mensen naar de hel stuurt, een God die geen bindende regels
geeft. Wat wil je als zondaar nog meer? 10. Bewust
vervangen van het Bijbelse godsbeeld Om het Bijbelse beeld
van God te kunnen vervangen door dat van de coole God van de Shack, is het
nodig om eerst het Bijbelse beeld waar de mensen vertrouwd mee zijn, af te
breken. Dat wordt dan ook in het boek gedaan. In de punten hierboven
is al beschreven hoe God verkeerd wordt voorgesteld. Er wordt alleen
gesproken over de liefde van God, maar niet over zijn rechtvaardigheid en
zijn heiligheid. Maar het Bijbelse beeld van God wordt op nog andere manieren
aangevallen in de Shack. Een voorbeeld daarvan is wat de Shack doet met het
vaderschap van God. Het vaderschap van God In de Schack verschijnt
God de vader in de persoon van een vrouw. Een vrouw die zich, ondanks haar
vrouw zijn, toch Papa laat noemen. Zo verwart en ontwricht de Shack het
Bijbelse onderwijs over God als vader. Het boek spreekt ook op dit gebied de
Bijbel tegen. In de Bijbel heeft God
zich geopenbaard als de Vader, nooit als de moeder. Jezus heeft ons leren
bidden: “Bidt gij dan aldus: Onze Vader die in de hemelen zijt uw naam wordt
geheiligd ….” (Mattheus 6:9). Wij bidden niet: “Onze moeder die in de hemelen
zijt ….” God heeft de Geest van
zijn Zoon Jezus in onze harten uitgezonden. Over die Geest wordt gezegd dat
Hij in ons “Abba, Vader” roept. “En, dat gij zonen zijt – God heeft de Geest
zijns Zoons uitgezonden in onze harten, die roept: Abba, Vader.”
(Galaten 4:6). De Heilige Geest roept in ons “Abba, Vader”, en niet “mamma,
moeder”. Als in de Bijbel over
God wordt gesproken, dan wordt God altijd, zonder enige uitzondering, “Hij”
genoemd en nooit “Zij”. Dat geldt trouwens ook voor de Heilige Geest! Dat dit
gebeurt, is geen toeval, zo heeft God zich bewust geopenbaard in de Schrift.
Maar de Shack gaat daar tegen in en stelt God de vader voor als een vrouw. Om
de verwarring van de lezers die vertrouwd zijn met het Bijbelse beeld van God
nog groter te maken, noemt die vrouw zich, ondanks dat ze een vrouw is, toch
Papa. Dit is een directe
aanval op de openbaring die God van zichzelf heeft gegeven in de Bijbel. Een
aanval op ondermeer het onderwijs van Jezus, waarin hij telkens weer God
voorstelt als “onze vader die in de hemel is”. Het is een aanval op het
eerste artikel van de apostolische geloofsbelijdenis: “Ik geloof in God de
Vader, de Almachtige, schepper van hemel en aarde.” Mensen als Paul Young,
de schrijver van de Shack, hebben allerlei spitsvondige redeneringen bedacht
om te kunnen rechtvaardigen waarom zij, tegen de Bijbel in, toch God als
vrouw mogen voorstellen. Die drogredenen vindt je ook in de Shack. Het eerste
dat ze zeggen is dat God gender neutraal is. Hij is man, noch vrouw. Of dat
Hij androgyn, man en vrouw tegelijk is. Dat is allemaal menselijk geredeneer
en gefilosofeer over God. Jezus heeft ons Zelf het onderwijs gegeven over God
als de Vader. Waar halen dit soort ijdele praters de brutaliteit vandaan om
Jezus tegen te spreken en om het onderwijs van Jezus te veranderen. En dan
doen ze ook nog alsof ze volgelingen van Jezus zijn. Het werk van de drie personen van de
drie-eenheid in de verlossing Er is nog veel meer in
de Shack te vinden, wat het Bijbelse beeld van God tegenspreekt en onderuit
haalt. In de Shack wordt bijvoorbeeld ook een rommeltje gemaakt van de
Bijbelse leer over de drie-eenheid. De Bijbel zegt dat
alleen de Zoon mens is geworden. In de Shack staat dat in Jezus alle drie de
personen van de drie-eenheid mens zijn geworden (p. 111). En in de Bijbel
staat dat alleen Jezus is gekruisigd en opgewekt. Daarom heeft hij littekenen
in zijn handen (Johannes 20:25 en27). In de Shack heeft ook God de vader, in
de vorm van de afro-amerikaanse vrouw, littekens (p. 107, 121). Zo wordt in
de Shack het werk van de drie personen van de drie-eenheid in de verlossing
door elkaar gegooid. Volgens de Bijbel doen
de Vader, de Zoon en de Heilige Geest verschillende dingen in het werk van de
verlossing (5), maar dat verschil wordt in de Shack verduisterd. Bijbels is:
De Vader gaf zijn Zoon (Johannes 3:16), Hij heeft de Zoon in de wereld
gezonden. En de Zoon heeft op het kruis het zoenoffer voor de vergeving van
de zonde gebracht. En dat heeft Hij gedaan door de Geest. Als je dit door
elkaar gooit, wordt het zicht op het evangelie belemmerd. De Shack zegt ook nog
dat Jezus (de Zoon) aan het kruis niet werkelijk door de Vader is verlaten,
volgens de Shack voelde Jezus dat alleen maar zo aan (p. 108). Dat de Shack dit doet is logisch, want de
Shack neemt de gerechtigheid en de heiligheid van God niet serieus. Toen God
aan het kruis al onze zonden op Jezus legde,
kon de heilige God geen gemeenschap meer met Hem hebben. De Vader
verliet Jezus op het moment dat Hij hem tot zonde maakte en zijn toorn over
de zonde op Hem liet neerkomen. Maar met zonde, schuld, straf en recht heeft
de Shack niets. De heiligheid en majesteit van God Van de heiligheid en majesteit van
God vindt je niets in de Shack terug. Met opzet wordt God voorgesteld als een
doorsnee mens. In de Shack zijn God en Jezus, “one of the boys”, één van de
“jongens onder elkaar”. Alle eerbied voor God ontbreekt. Jezus is God en mens tegelijk.
Hij was altijd God, maar op een bepaald moment in de tijd is Hij ook mens
geworden. Dat gebeurde toen Hij in Maria werd verwekt door de Heilige Geest.
Tijdens zijn leven op aarde heeft Hij zijn goddelijke heerlijkheid meestal
verborgen, maar dat is nu, na het kruis en de opstanding, niet meer het
geval. Paulus viel neer toen Jezus aan
hem verscheen op de weg naar Damascus (Handelingen
9:3,4). En het zelfde gebeurde met de apostel Johannes, toen Jezus aan hem
verscheen op het eiland Patmos. Zo ziet Jezus er nu uit: “En ik keerde mij om, ten
einde de stem te zien, die met mij sprak. En toen ik mij omkeerde, zag ik … iemand als een mensen zoon,
bekleed met een tot de voeten reikend gewaad, en aan de borsten omgord met
een gouden gordel; en zijn hoofd en zijn haren
waren wit als witte wol, als sneeuw, en zijn ogen als een vuurvlam; en zijn voeten waren gelijk
koperbrons, als in een oven gloeiend gemaakt, en zijn stem was als een geluid
van vele wateren … en zijn aanzien was gelijk de zon schijnt in haar kracht.”
(Openbaring 1:12-16) En dit gebeurde met Johannes toen hij de opgestane en
verheerlijkte Jezus zag: “En toen ik Hem zag, viel ik als dood voor
zijn voeten” (Openbaring 1:17). Wij dienen God met eerbied en ontzag, want
onze God is een verterend vuur (Hebreeën 12:28). Hij is te rein van ogen om
het kwaad te zien (Habakkuk 1:13). Er is geen beginnen aan
om de vertekening in de Shack van het Bijbelse beeld van God, volledig te
corrigeren. Ik heb er hierboven slechts enkele dingen uitgepikt. In het
volgende punt – punt 11 - behandel ik nog een zeer belangrijke verdraaiing
van het beeld van God. Vanwege de verwarring
die de Shack veroorzaakt over hoe God is, is het nuttig om nog eens goed te
kijken naar alles wat God in de Bijbel over zichzelf bekend heeft gemaakt.
De God van de Bijbel is liefdevol, genadig, barmhartig en lankmoedig, maar
tegelijkertijd ook heilig en rechtvaardig. Voor twee Bijbelstudies over het
karakter van God (6), die samen het volledige Bijbelse beeld van Gods karakter
geven, klik hier en hier. 11. De God
van de Schack is tegen alle gezag De God van de Shack is
tegen elke situatie waarin de ene persoon gezag heeft over de ander op basis
van zijn functie of positie. Dit wordt wel formeel gezag genoemd. In die
situatie is er een soort “chain of command”, een “line of command”. Een
voorbeeld is de situatie op je werk. Als je ergens werkt, moet je, je baas
gehoorzamen, simpelweg omdat hij je baas is. Er is een duidelijke leider die
gehoorzaamd moet worden. Een ander bekend voorbeeld is het leger. In het
leger volgt ieder de bevelen van zijn meerdere op. Dit wordt wel hiërarchisch gezag genoemd. De God van de Schack is
tegen elke vorm van hiërarchisch
leiderschap. Ook in deze zaak gaat de God van de Shack weer lijnrecht tegen
de Bijbel in. Want in de Bijbel lezen we dat God zelf de leider is die gehoorzaamd
moet worden. God heeft ons gemaakt en wij behoren hem toe (Psalm 100:3). Hij
is onze eigenaar. Als schepper heeft God ook zijn regels aan ons opgelegd,
zijn wet. We moeten God liefhebben boven alles en onze naaste als ons zelf,
dat is de kern van Gods wet (Mattheus 22:36-40). Als je dat niet doet, dan
schiet je te kort, dan zondig je. En we zien dat God in
allerlei kringen leiders heeft aangesteld, leiders die gehoorzaamd moeten
worden. In het gezin heeft God de man aangewezen als leider. De vrouw moet de
leiding van haar man volgen (Kolossenzen 3:18, Efeze 5:22, 1 Petrus 3:1). De
kinderen moeten op hun beurt weer hun ouders gehoorzamen (Kolossenzen 3:20).
In de plaatselijke gemeente heeft God de gezamenlijke oudsten aangewezen als
leiders (1 Petrus 5:5, Hebreen 13:17). En in de staat moet de leiding van de
overheid geaccepteerd worden (1 Petrus 2:13). Gehoorzaamheid is voor
de God van de Shack een verdacht en vies woord. Maar dat is niet het geval in
de Bijbel. Wij moeten het gezag van God aanvaarden en God gehoorzamen. De
vrouw moet het gezag van de man aanvaarden. De kinderen dat van hun ouders.
En wij moeten de overheid gehoorzamen. En de gemeenteleden moeten de leiding
van de oudsten volgen. In de Bijbel vindt je
deze “chain of command” of “line of command”. God is het hoofd van Christus,
Christus is het hoofd van de man en de man is weer het hoofd van de vrouw. Ik
citeer: “Ik wil echter, dat gij dit weet: het hoofd van iedere man
is Christus, het hoofd der vrouw is de man,
en het hoofd van Christus is God.” (1 Korintiërs
11:3) De God van de Shack is
hier allemaal tegen, hij is een anarchist. Want hij verwerpt in feite elke
vorm van gezag en Bijbels leiderschap. Laten we de drogredenen op een rij
zetten, waarmee dit in de Shack wordt goed gepraat. *De god van de Shack
komt met een van de Bijbel afwijkende visie op de drie-eenheid en daar
baseert hij zijn afwijzing van alle gezagsverhoudingen op. Hij beweert dat er
binnen de drie-eenheid geen gezagsverhoudingen bestaan (p. 137,138). En
vervolgens beweert hij dat God ons op wil nemen in de gemeenschap die de drie
personen van de drie-eenheid met elkaar hebben. En net zoals de drie personen
van de drie-eenheid geen gezag over elkaar hebben, zo wil God ook geen
gezagsrelatie met ons hebben en Hij wil niet dat wij op enig terrein gezag
over elkaar hebben. De Shack spreekt over
een cirkel van gemeenschap (p. 138). Dus niet een lijn, een chain of command,
maar een cirkel. Bij een lijn staat de een boven de ander, bij een cirkel
staat niemand boven de ander. De redenering van de
Shack klopt al niet omdat er binnen de drie-eenheid wel degelijk
gezagsverhoudingen zijn. De vader zendt zijn Zoon naar de aarde (7 ). De
Vader en de Zoon zenden de Heilige Geest (8). Er worden dus opdrachten
gegeven en uitgevoerd. Maar verder is de argumentatie van de Shack een sterk
staaltje van menselijk geredeneer, dat tot conclusies komt die tegen de
Bijbel ingaan. Want er staat rechtstreeks, duidelijk en herhaaldelijk in de
Bijbel dat God gezag heeft ingesteld en dat God zelf ook gezag uitoefent. Voor een Bijbelstudie
over gezag, klik hier. *Er wordt ook een valse
tegenstelling tussen gezag en relaties gemaakt Waarom vindt de Shack
het onderwerp gezag zo belangrijk? De Shack leert dat hiërarchische
gezagsverhoudingen echt contact en echte gemeenschap onmogelijk maken. Die
gezagsverhoudingen staan de vrijheid en het geluk van de mens en echt contact
tussen mensen onderling in de weg. De Shack doet net alsof
een goede relatie met iemand hebben en in een gezagsverhouding tot die
persoon staan, elkaar uitsluiten. Maar dat is onzin. Neem bijvoorbeeld mijn
eigen relatie, als kind van God, met God de vader. God is mijn Heer, maar
toch heb ik een intieme relatie met Hem. Ik maak door gebed mijn wensen
bekend en in antwoord daarop geeft Hij me vrede die alle verstand te boven
gaat (Filippenzen 4:6,7). Ik stort mijn hart bij hem uit (Psalm 62:9). Ik
vraag om leiding en om alle dingen die ik nodig heb. Hij verhoort mijn
gebeden. Hij geeft me leiding in allerlei zaken. Waar nodig bemoedigt en
vertroost God, maar Hij corrigeert en waarschuwt ook. En door de Heilige
Geest, die Hij in mijn hart heeft gelegd, roep ik: Abba vader. Mijn hart gaat
uit naar God. Ik heb Hem lief, ik ben Hem dankbaar, ik aanbid Hem. Maar
tegelijkertijd wandel ik ook in de vreze des Heren, want ik weet dat ik Hem
moet gehoorzamen. God pikt het niet als we niet willen gehoorzamen. Daar kan
de profeet Jona van getuigen. Van Abraham wordt gezegd dat hij een vriend van
God was (Jakobus 2:23; Jesaja 41:8; Genesis 18:17).
En toch was er tegelijkertijd de gezagsverhouding met God. Hij gehoorzaamde
God: “Door het geloof is Abraham, toen hij geroepen werd, in gehoorzaamheid getrokken
naar een plaats, die hij ter erfenis zou ontvangen …” (Hebreeën 11:8). Voor een Bijbelstudie
over gehoorzaamheid, klik hier. *Een ander argument is
wijzen op gezagsmisbruik Het is een feit dat in
onze zondige wereld mensen misbruik kunnen maken van hun gezagspositie. Maar
het gaat te ver om daar mee alle gezag verdacht te maken. Je kunt gezag en
gezagsmisbruik niet aan elkaar gelijk stellen. In de Bijbel wordt de
mogelijkheid tot gezagsmisbruik binnen het gezin al gedeeltelijk opgevangen.
De vrouw wordt aangespoord om zich te onderwerpen aan de man, maar
tegelijkertijd krijgt de man de opdracht om zijn vrouw meer lief te hebben
dan zichzelf (Efeze 5:25-29). De man krijgt de opdracht om het welzijn en het
belang van zijn vrouw boven dat van zichzelf te stellen. Kinderen krijgen de
opdracht om hun ouders te gehoorzamen, maar in één adem zegt God er ook bij
dat de Vaders hun kinderen niet moeten prikkelen (Kolossenzen 3:21). En als
mannen hun vrouw niet met respect behandelen, dan zal God hun gebeden
belemmeren en hen op andere manieren tuchtigen: “Desgelijks gij, mannen,
leeft verstandig met uw vrouwen, als met brozer vaatwerk, en bewijst
haar eer, daar zij ook medeërfgenamen zijn van de genade des levens, opdat uw
gebeden niet belemmerd worden.” (1 Petrus 3:7) Het antwoord op
misbruik van gezag is niet het opheffen van alle gezagsverhoudingen. De
oplossing is het corrigeren van gezagsmisbruik. Het opheffen van alle gezag
is nog veel ernstiger dan gezagsmisbruik. Als alle gezag wordt opgeheven dan
ontstaat er chaos, dan doet ieder wat goed is in eigen ogen, dan is er geen
orde en geen recht en gerechtigheid meer, dan heerst het recht van de
sterkste, dan valt alles uit elkaar, want dan kan er niet meer samengewerkt
worden. Kent u ouders die hun
kinderen anti-autoritair opvoeden? Dat was in de jaren zestig een tijdje de
mode onder progressieve ouders. Je hebt nog nooit zo’n chaos gezien. Het
produceert volkomen onhandelbare ongedisciplineerde en op zichzelf gerichte
monstertjes. Deze ouders vertikten het om hun door God opgedragen gezag over
hun kinderen uit te oefenen. De God van de Shack is net zo’n anti-autoritaire
opvoeder, hij weigert ook zijn taak als Schepper en Heer te vervullen. Ik citeer uit de Shack:
“Hoe Gods macht ook mag zijn, het belangrijkste aspect van God is nooit dat
van absolute Meester, de Almachtige …..” (p. 88). Van een God die
absoluut gezag heeft over zijn schepselen wil de Shack niets weten. Van een
God die boven zijn schepselen staat in de “line of command” wil de God van de
Shack niets weten. Deze on-Bijbelse visie
op God en op gezag is één van de fundamentele fouten van het boek. Het boek
propageert een God die weigert om gezag uit te oefenen, een God die alle
gezagsverhoudingen verwerpt, een God die iedereen wil betrekken in zijn
anti-autoritaire cirkel van gemeenschap. Vandaar dat de god van de Schack
niet straft en de orde niet handhaaft of hersteld. Vandaar dat in de Shack
heel negatief wordt gesproken over Gods wet en over God die regels geeft die
gehoorzaamd moeten worden. Deze visie op God
bepaalt ook de houding van de God van de Shack tegenover de georganiseerde
plaatselijke gemeenten en kerken. Dat soort gemeenten wordt afgewezen. Want
elke structuur waar een “line of command is”, waar leiderschap is dat gevolgd
en gehoorzaamd moet worden, wijst de God van de Shack af. Dat geldt dus ook
voor plaatselijke gemeenten, want in een plaatselijke gemeente is er een
bepaalde mate van organisatie en is er het leiderschap van de oudsten, de
diakenen en de voorganger. Elke structuur met
gezagsverhoudingen is, volgens de Shack, per definitie onderdrukkend en
verstikt het leven en de echte gemeenschap. Ik citeer de God van de
Shack: “Ik schep geen instituten dat heb ik nooit gedaan en zal ik ook nooit
doen (p. 204). Het boek zegt over elke
eenheid waarin er sprake is van enige organisatie en van formeel gezag: “Het
is de matrix. Een duivels systeem waarbinnen jullie hopeloos verstrikt zijn
geraakt” (p. 140) Afzetten tegen de
Bijbelse structuur van het huwelijk, tegen de overheid en tegen de kerk omdat
er gezagsverhoudingen zijn. Het lijkt allemaal rechtstreeks uit de
geloofsbelijdenis van het anarchisme te komen. De god van de Shack beweert
net als de anarchisten dat elke gezagsrelatie inherent fout is en slechts een
instrument dat door mensen is bedacht om anderen te onderdrukken. De God van
de Shack zegt: “Autoriteit, of wat jullie er onder verstaan, is niets anders
dan het excuus van de sterken om er voor te zorgen dat de anderen zich naar
hen voegen.” (p. 139) Dit soort gedachten
komen rechtstreeks uit de koker van de duivel. De satan is als een goede
engel geschapen, maar hij veranderde in de satan, toen hij Gods gezag over
hem niet langer wilde accepteren. 12. De
Shack maakt een karikatuur van het traditionele evangelische geloof Om al zijn on-Bijbelse
leringen ingang te laten vinden, moet de God van de Shack eerst het oude
evangelische geloof en de kennis van de Bijbel uitschakelen. Hieronder worden
enkele van de manieren waarop de Shack dat doet, besproken: + Door de dwaze bewering dat traditionele
evangelische christenen zouden leren dat God niet meer spreekt Als evangelische en
protestantse christenen geloven wij dat wij ons geloof uitsluitend op de
Bijbel moeten baseren (9) en we geloven ook dat de Bijbel afgesloten is (10).
Alles wat we nodig hebben staat in de Bijbel. Er komt geen nieuwe leer meer.
En omdat wij dat geloven stelt de Shack het voor alsof wij geloven dat God
vandaag niet meer spreekt. Dat is belachelijk. Wij geloven dat God niets meer
toevoegt aan de Bijbel, in die zin spreekt God niet meer, maar God spreekt
ook nu nog op veel manieren. Spreken in de betekenis van communiceren. God
communiceert met elk van zijn kinderen, Hij maakt dingen duidelijk. Dat doet
Hij door zijn Geest die in ons woont (de innerlijke leiding) en door Zijn
besturing van de omstandigheden en ook door de instructie van de Bijbel. Hij
antwoord ook op het gebed. Wij spreken in gebed tot God en God spreekt door
zijn woord en Geest tot ons. Een christen heeft een persoonlijke relatie met
God. Er is interactie, een reageren op elkaar, communicatie over en weer. Als
je dat niet tenminste in enige mate beleeft, dan is er iets mis met je geestelijk
leven (10) . Het kan zijn dat je niet vervuld bent met de Heilige Geest (11).
Een echte christen die vervuld is met Gods Geest en door het geloof wandelt,
staat in voortdurend contact met God. De Bijbel is een levend boek Als christen vinden we
in het woord van God de leer van de Bijbel en allerlei instructie over hoe we
moeten leven. De Bijbel zegt ons hoe de zaken in elkaar zitten en hoe we ons
moeten gedragen. Maar de Bijbel betekent meer voor ons dan alleen dat. Het
woord van God sterkt ons ook, het geeft innerlijke kracht, het geeft
persoonlijke leiding, het ontdekt ons aan onze diepste motieven en zonden,
het is ons geestelijk voedsel. De tekst van de Bijbel,
is levend en krachtig. “Want het woord Gods is levend en
krachtig en scherper dan enig tweesnijdend zwaard en het dringt door, zó diep, dat het vaneenscheidt ziel en
geest, gewrichten en merg, en het schift overleggingen en gedachten des harten.”
(Hebreeën 4:12). De Bijbel is het zwaard van de Geest (Efeze 6:17), de
Geest werkt door het woord heen. Als je dagelijks in de Bijbel leest en bidt,
zal God persoonlijk tot je spreken. + Door te insinueren dat traditionele christenen
huichelaars zijn Zoals zo vaak worden ook in de Shack traditionele evangelische christenen weer belasterd. De vader van Mack is een traditionele evangelische christen en tegelijkertijd wordt hij beschreven als een huichelaar. Ik geef het Engelse citaat, omdat de Nederlandse vertaling het te veel verzacht (11). “Mack was born somewhere in the Midwest in an Irish-American family committed to calloused hands and rigorous rules. Although externally religious, his overly strict church-elder father was a closet drinker, especially when the rain didn’t come … his daddy was not a fall-asleep-happy kind of alcoholic, but a vicious mean beat-your-wife-and-then-ask-God-for-forgiveness drunk” (p. 8,9 in het Engelstalige boek) Mijn eigen vertaling:
“Mack werd ergens in het middenwesten van Amerika geboren, in een
Iers-Amerikaanse familie, die stond voor hard werken en harde en onbuigzame
regels. Alhoewel hij naar buiten toe religieus was, hij was zelfs ouderling
in de kerk, was zijn vader iemand die in het verborgen dronk, speciaal als de
regen niet kwam … zijn vader was niet een – ik val gelukkig in slaap – soort
van alcoholist, nee, hij was een kwaadaardige gemene – sla je vrouw en vraag
daarna God om vergeving - dronkaard” Hier wordt de klassieke
huichelaar beschreven. Naar buiten toe de christen spelen en thuis drinken en
terreur uitoefenen. En intussen het gezin besturen met keiharde, onredelijke,
harde regels. Ook dit is weer zo
belachelijk. Natuurlijk lopen er huichelaars rond in ons midden en ook
vleselijke christenen, maar er is ook heel veel realiteit in evangelische
kring. Echte liefde. Ik ben niet met het evangelie opgegroeid, voor mijn
negentiende jaar had ik nog nooit in een Bijbel gelezen en ik wist niets van
het evangelie. In die toestand kwam ik evangelische christenen tegen. Door
het contact met hen ben ik mede overtuigd geraakt van de waarheid van het
christendom. Speciaal toen ik zag hoe het evangelie mensen die ik van zeer
dichtbij kende helemaal veranderde. Neem bijvoorbeeld mijn één jaar oudere
broer. Mijn oudere broer was een depressief uitgeblust mens die geen enkele
interesse in me had. Toen hij tot geloof kwam, kwam hij als het ware tot
leven en veranderde in een sprankelende persoonlijkheid, vol blijdschap en
liefde. (Precies de eerste twee dingen die bij de vrucht van de Geest worden
genoemd, Galaten 5:22). Vanaf dat moment begon hij werkelijk interesse in me
te tonen, hij nam de tijd om naar me te luisteren. Ik zag hoe zijn
christelijke vrienden met elkaar omgingen. En ook hoe ze ook mij liefde
betoonden, als ze me tegenkwamen. Ik en een aantal van de vrienden van mijn
broer keken met verbazing naar die verandering. Een goede vriend van mij en
mijn broer vroeg na een jaar aan mij: “Wat denk je daar nou van, dat je broer
zo christelijke is geworden”. Ik gaf spontaan antwoord: “Het is echt”. En
mijn vriend reageerde met: “Je hebt gelijk”. Hoezo, huichelarij, hoezo niet
echt? Wat er met mijn broer is gebeurd, is met ontelbaar andere mensen
gebeurd. Het zijn de
evangelische christenen die zich inzetten voor de armen, hier op Walcheren.
Sommigen van hen zijn begonnen met een voedselbank, al vele jaren voordat je
van het fenomeen hoorde en recent ook met een kledingbank. Alleen in een
traditionele evangelische gemeente vind je de miljonair naast de
bijstandmoeder en de psychisch zieke mens. Waar deze totaal verschillende
mensen elkaar ontmoeten op de kringen, waar men met respect met elkaar
omgaat, waar iedereen wordt geaccepteerd. Ik kan het weten, ik heb het zelf
met mijn eigen ogen gezien. Ik ken christenen, in dit geval uit
reformatorische achtergrond, die in Vlissingen een opvang voor
drugsverslaafden en psychisch zieke mensen zijn begonnen. Waar halen ze de
liefde en de kracht vandaan omdat vrijwillig te doen? Niet van de God van de
Shack, maar uit hun relatie met de God van de Bijbel, die door Zijn Heilige
Geest in hen woont en die Zijn liefde in hen heeft uitgestort. + door te beweren dat de kerk geen goede plaats
is voor getraumatiseerde mensen In een interview heeft
Paul Young aangegeven dat hijzelf niet naar een kerk gaat, want, zo zei hij,
de kerk is geen goede plaats voor getraumatiseerde mensen. De plaatselijke
christelijke gemeenten zijn volgens Young niet geschikt voor het opvangen van
getraumatiseerde mensen. Dat komt omdat er binnen die gemeenten menselijke
leiding is, in de vorm van de oudsten en diakenen. En volgens de Shack
vernietig alle menselijke gezag echt leven en gemeenschap. Zie hierboven punt
11. En omdat, volgens Young, het godsbeeld van de traditioneel evangelische
christenen niet deugt. Een God die de wet oplegt, die gehoorzaamheid vraagt,
aan zo’n God heb je niets als getraumatiseerd mens. De boodschap van de
Shack is dat het traditionele evangelische geloof een getraumatiseerd mens
niet kan helpen, integendeel het beschadigt hem nog meer. Ook dit is weer
absolute onzin. Het is simpelweg niet waar, als je naar de werkelijkheid kijkt.
Ik geef ter illustratie een voorbeeld dat ik heb gezien. Het gaat om een
vrouw die opgroeide met een dronken vader die niets om haar gaf. Dat maakte
haar onstabiel en uiteindelijk sloeg ze los, ze werd verslaafd en kwam
tenslotte in de christelijke hulpverlening terecht. Daar hoorde ze het
evangelie en ze nam Jezus aan. Ze hoorde van de liefde van God, van het kruis
van Christus en vergeving. Dat genas haar al een stuk. Gewoon genezen door de
waarheid uit Gods woord, dat ze nu, door het geloof in Jezus, een volmaakte
liefdevolle hemelse vader had, die wel trouw was, die wel interesse in haar
had en die haar niet in de steek zou laten. Wat haar verder genas is dat, als
ze tot God bad, de Geest haar de gemeenschap met God deed ervaren. Een
belangrijk moment in haar innerlijke genezing wast toen ze voor het eerst na
haar bekering opmerkte, hoe God heel concreet voor haar zorgde. De liefde van
God drong met nieuwe kracht tot haar door toen God zijn zorg voor haar
toonde, door een heel concreet gebed van haar te verhoren. Het was niet eens
over zo’n belangrijke zaak, maar gewoon het feit dat God zich zo persoonlijk
met haar bezig hield en haar gebed verhoorde, deed haar op een nieuwe manier
de liefde van God zien en beleven. Op dat moment kreeg ze door de inwonende
Geest een nieuwe openbaring van Gods liefde. Haar genezing werd
ondersteund doordat ze deel uit ging maken van een gemeenschap van
evangelische christenen. In zo’n gemeenschap is veel falen, maar er is toch
een grote kern van echtheid. Je komt er toch echte liefde tegen, werkelijke
interesse, mensen die iets voor een ander over hebben. Al die dingen samen
brachten een grote mate van genezing. Dit is slechts één
voorbeeld uit mijn omgeving, zo zijn er talloze. Het blijft wel zo dat
sommige mensen zo beschadigd zijn, denk aan incestslachtoffers, dat er toch
littekens overblijven, littekens die pijn doen als ze aangeraakt worden. En
soms is het herstel hier op aarde maar gedeeltelijk. Maar “de God van alle
vertroosting” (2 Korintiërs 1:3,4) draagt hen door alles heen. En straks in
de hemel zal Hij definitief alle tranen van de ogen afwissen (Openbaring
21:4). Dan is de pijn voorbij. 13. Conclusies + Een andere God De God van de Shack is
niet de God van de Bijbel. Young vertelde zelf in een interview het volgende
verhaal. Een moeder uit traditioneel evangelische kring vertelde dat haar
dochter de Shack had gelezen. Nadat de dochter het boek had gelezen, kwam ze
naar haar moeder toe en zei: “Kan ik niet scheiden van de oude God en de
nieuwe trouwen.” “Is it all right if I divorce the
old God and marry the new one.” (bron:
interview met Sherman Hu, Dec. 4, 2007) + Een ander evangelie De Shack brengt niet
alleen een andere God, maar ook een ander evangelie. De Shack en de schrijver
Paul Young, verwerpen de leer over het plaatsvervangend sterven. Zie
hierboven punt 3. De Shack brengt een ander evangelie, een evangelie zonder
recht. + Een openbaring van de emerging church De God van de Shack is
de God van de emerging church. In die beweging wordt de traditionele
evangelische theologie afgewezen, precies zoals ook de Shack doet. Ze vinden
dat iedere generatie zelf het geloof opnieuw moet uitvinden en
herinterpreteren. Als je God als vader en als koning niet meer vindt passen
in deze tijd, dan bedenk je toch een God die elke gezagsrelatie als slecht
afwijst. En als je geleden heb onder machtsmisbruik dan bedenk je een God die
anti-autoritair is. Of als je een
onbehagelijk gevoel hebt bij een God die zichzelf als Vader voorstelt, dan
bedenk je toch een God die vrouw is. Net wat je uitkomt, net wat werkt, net
waar jij, je prettig bij voelt. Daar ligt de gedachte achter dat wat in de
Bijbel over God staat slechts tijdgebonden is, het werkte toen voor die
mensen in hun situatie, maar wat in de Bijbel staat, is slechts een door de
mensen bedacht Godsbeeld, het is niet de absolute waarheid over God. Bij het
heruitvinden van God en het evangelie ben je daarom niet gebonden aan de
Bijbel. Zie het artikel over de
emerging church: www.internetbijbelschool.nl/htmldoc/emerging.ha.htm + Een vervulling van Bijbelse profetie De Shack is een
voorbeeld van wat Paulus al aangekondigd had in de tweede brief van
Timotheus: “Want er komt een tijd, dat de mensen de gezonde
leer niet meer zullen verdragen, maar omdat hun gehoor verwend is, naar hun
eigen begeerte zich tal van leraars zullen bijeenhalen, dat zij hun oor van de waarheid zullen afkeren en zich naar de
verdichtsels keren.” (2 Timotheus 4:3,4) + Het valse evangelie in het boek wordt met
grote sluwheid gebracht Het valse evangelie van
de Shack is verpakt in een meeslepend verhaal. De lezer gaat zich
identificeren met de persoon Mack. Zo pakt het boek de mensen die hier
gevoelig voor zijn in. En door het verhaal heen verandert het boek
spelenderwijs de opvattingen over God en allerlei andere zaken, zonder dat
mensen dit direct in de gaten hebben. Het boek begint met een
pijnpunt wat bij veel mensen en ook christenen aanwezig is, namelijk de
confrontatie met het lijden in deze wereld. Veel mensen, ook christenen,
worstelen daarmee. + Geen verweer tegen de boodschap van het boek,
de taak van de oudsten Christenen die de
Bijbel en de gezonde leer niet goed kennen, hebben geen verweer tegen alle
argumenten waarmee in het boek de nieuwe kijk op God en het evangelie wordt
uitgedragen. Zeker als het christenen zijn die in hun leven weinig van God
ervaren. De Bijbel zegt dat er
twee dingen zijn, waarom mensen slachtoffer worden van valse leer: (1)
Ze kennen
de Schrift, de Bijbel, niet. (2)
En ze
kennen de kracht Gods niet. De kracht van de Heilige Geest. “Jezus … zeide tot hen:
Gij dwaalt, want gij kent de Schriften niet noch de kracht
Gods.” (Mattheus 22:29) Het is de taak van de
oudere christenen en speciaal van de geestelijke leiders (de oudsten en
voorgangers) om de schapen te verdedigen tegen deze valse leringen. De valse
leringen moeten weerlegd worden. De schapen moet gewapend worden met de
waarheid. Met de gezonde leer. In het boek worden
gedachten over God en allerlei andere zaken verkondigd die tegen de Bijbel
ingaan. Maar tegelijkertijd met de verkeerde voorstelling van zaken wordt de
gezonde Bijbelse leer met allerlei argumenten aangevallen. Die argumenten
moeten weerlegd worden. + Definitief losgesneden Sommige, al door het
postmodernisme en door het ‘alleen positief zijn‘ evangelie, beïnvloedde
evangelische christenen, worden nu door het boek definitief los gesneden van het
Bijbelse geloof. Vanuit hun verleden hebben ze nog enige kennis van God en
van het evangelie. Ze zijn bijvoorbeeld nog opgevoed met leer dat God de
hemelse vader is. Zo stond het in hun kinderbijbel, zo werd het in de kerk
verteld, zo hoorden ze het op de christelijke lagere school. De Shack ruimt
de laatste resten van het Bijbels denken in hen op. Zoals de idee dat God
onze Vader en onze soevereine meester is. + Systematische ontmanteling van het Bijbelse
denken Systematisch pakt het
boek de ontmanteling van het Bijbelse denken aan. De eindnoten (1)Er zijn veel meer
zaken in het boek die tegen de Bijbel ingaan. In mijn bespreking worden
slechts enkele genoemd. (2)Voor meer uitleg,
zie deze Bijbelstudie: http://www.honderdbijbelstudies.nl/de-leer-over-jezus/13-de-betekenis-van-de-dood-van-jezus/ . Speciaal de punten 3 en 4. (4)In het aangehaalde
citaat uit het boek wil de God van de Shack de moordenaar van Missy nog wel
verlossen. Maar daar bedoelt de God van de Shack niet mee dat de man zich
bekeert van zijn zonden en zich aan Jezus onderwerpt, zodat hij hem de zonden
kan vergeven en door de Heilige Geest een kind van God maken. Verlossing bij
de God van de Shack is dat een mens genezen wordt van zijn trauma’s en zijn
verkeerde gedrag. Uiteraard wil de God van de Bijbel dat ook, maar niet
zonder berouw, bekering en geloof in Jezus. Daar moet het mee beginnen. (5) Zo staat het in de
Hebreeën brief. “hoeveel te meer zal het bloed van Christus, die door de
eeuwige Geest Zichzelf als een smetteloos offer aan God gebracht heeft, ons
bewustzijn reinigen van dode werken, om de levende God te dienen?” (Hebreeën 9:14). In dit Bijbelvers is
sprake van Christus, van God en van de Geest. Christus heeft zich als een
offer gebracht, hij heeft dat offer aan God gebracht en Hij deed dat door de
Heilige Geest, de eeuwige Geest. (6)Dit is het adres: http://www.honderdbijbelstudies.nl/de-leer-over-god/het-karakter-van-god-1/ En dit is het
andere: http://www.honderdbijbelstudies.nl/de-leer-over-god/het-karakter-van-god/ (7) Johannes 5:23,
10:36 en 1 Johannes 4:14) (8) Handelingen 2:33 (9)Dit wordt wel het
Sola Scriptura beginsel genoemd, het is een uit de Bijbel zelf afgeleid
principe. Zie deze Bijbelstudie: http://www.honderdbijbelstudies.nl/de-leer-over-de-bijbel/46-wat-we-geloven-moeten-we-alleen-op-de-bijbel-baseren/ (10)canon afgesloten.
Zie: http://www.honderdbijbelstudies.nl/de-leer-over-de-bijbel/50-de-canon/ (11)Zie punt 4 “een
christen beleeft van alles” en ook punt 5 van deze studie over gevoel en
geloof: www.toetsalles.nl/htmldoc/mystieka.htm (12)Zie deze
Bijbelstudie over de vervulling met Gods Geest: www.internetbijbelschool.nl/transfer/baslhg6.htm |