|
Messiaanse gemeenten, de Hebrew Roots beweging,
een waarschuwing Misschien bent u ze al
eens tegen gekomen, christenen die zijn begonnen met het houden van de sabbat,
die spreken over Jeshua in plaats van over Jezus, die enthousiast zijn over het
vieren van de Joodse oudtestamentische feesten. Sommigen van hen hebben zelfs
eigen ‘messiaanse’ gemeenten opgericht. Deze christenen zijn onderdeel van de
wereldwijde “Hebrew Roots” beweging. In Nederland spreekt men meestal over
messiaanse christenen. 1. Wat is
de kern van hun boodschap? Volgens de Hebrew Roots
aanhangers is het christendom al vrij vroeg na de tijd van de apostelen
losgeraakt van de Joodse wortels. De eerste christenen leefden in de Griekse
cultuur van die tijd en dat heeft, volgens de aanhangers van Hebrew Roots leer,
hun denken en hun gebruiken diepgaand beïnvloed. Volgens hen is dit schadelijk
voor het geestelijk leven en niet tot eer van God. Daarom roept de Hebrew Roots
beweging de christenen op om zich van die Griekse invloeden te ontdoen en om
terug te keren naar de Joodse wortels van het Christelijk geloof. Volgens de Hebrew Roots
beweging zijn het samenkomen van de christenen op zondag, het gebruik van de
naam Jezus en het vieren van christelijke feestdagen voorbeelden van de in hun
ogen schadelijke “vergrieksing” van het christelijk geloof. Sommigen van hen gaan
zelfs zover dat ze het gebruik van leerstellige termen als ‘drie-eenheid’ zien
als een vorm van vergrieksing van de christelijke boodschap. Dit raakt de
identiteit van Jezus. De leer over de drie-eenheid en de leer over de
goddelijkheid van Jezus zijn zeer nauw met elkaar verboden. De ene leerstelling
veronderstelt en vereist de andere. Je kunt ze niet los van elkaar hebben. Als
zowel Jezus als de Vader God zijn, dan is het leerstuk van de drie-eenheid
onvermijdelijk. Je hebt immers al twee personen die Goddelijk zijn. Als je de
drie-eenheid verwerpt, dan komt het volledig God zijn van Jezus onder druk te
staan. 2. De
messiaanse beweging, de godheid van Jezus, de drie-eenheid, drie stromingen In de Nederlandse
messiaanse beweging kun je drie stromingen herkennen. Er is een stroming die de
godheid van Jezus verdedigt, maar die tegelijkertijd de drie-eenheid ontkent of
negeert. Een voorbeeld daarvan is de Messiaanse Gemeente Zeeland die samenkomt
in het dorp Sint Laurens. Er is een stroming die
ronduit de godheid van Jezus ontkent en daarmee natuurlijk ook de drie-eenheid.
Een voorbeeld is de Jeshua ha Torach site van Levi Zoutendijk. Er zijn ook
enkele messiaanse gemeenten die op dit standpunt staan. En er is een stroming die
daar tussenin zit. Ze zijn er niet duidelijk over. Een voorbeeld daarvan is de
Messiaanse gemeente Ebhen ShêtíJáh die samenkomt in
het Zeeuwse dorp s-Heer Arendskerke (https://www.ebhen-shetijah.nl/). Over de godheid van Jezus wordt op de site van de gemeente het volgende
gezegd: “wij belijden dus dat Jeshua de Zoon van god is, dus goddelijk van
oorsprong is, maar daarnaast ook volledig mens”. Let op, er wordt niet gezegd
dat Jezus God is. Er staat slechts dat Jezus van goddelijke oorsprong is. Maar
Jezus is niet van goddelijk oorsprong, Jezus is God. Dat is het correcte Bijbelse standpunt. Ze belijden
dat Jezus de Zoon van God is, maar dat doen bijvoorbeeld de Jehova getuigen
ook. Het gaat er om wat je onder de uitdrukking “de Zoon van God” verstaat. De Jehova
getuigen vullen dat anders in dan de Bijbel dat doet. De messiaanse gemeente
uit s-Heer Arendskerke geeft er ook een on-Bijbelse eigen invulling aan. Niet
Jezus is God, maar Jezus is van goddelijke oorsprong. Als iemand belijdt dat
Jezus de Zoon van God is, dan moet je, je afvragen wat hij of zij er onder
verstaat. In de Griekse cultuur van
de tijd van de apostelen was de filosofie van het neoplatonisme sterk aanwezig.
In deze filosofie gaat men uit van een hoogste God, die onkenbaar is. En vanuit
die hoogste God zijn er uitvloeiingen uitgegaan. Om te beginnen halfgoden
(demiurgen). Van de halfgoden zijn de engelen weer uitgevloeid. En van daaruit
alle andere andere dingen. In het neoplatonisme zijn de demiurgen wel god, van
goddelijke oorsprong, maar wel op een lager niveau. Vanuit dit Griekse denken
werd de godheid van Jezus aangevallen. Jezus werd ingepast in de wereldbeschouwing
van het neoplatonisme, Hij werd gezien als een lagere uitvloeiing van de
hoogste God, als een soort halfgod. Om de Bijbelse waarheid
tegen dit soort leringen te verdedigen, hebben de christenen de leer over de
drie-eenheid en de twee naturen van Christus geformuleerd. Jezus is geen
halfgod, hij is niet uit God uitgevloeid of uitgestroomd. Hij is zelf de
hoogste God. Hij is één van de drie personen van de enige waarachtige
God. Zoals je kunt verwachten
van een gemeente die niet duidelijk is over de godheid van Christus, verwerpt de
gemeente uit s-Heer Arendskerke ook de Bijbelse leer over de drie-eenheid. Die
wordt op hun site aangevallen. Een voorbeeld is wat ze doen met Mattheus 28:19.
In dit Bijbelvers staat de opdracht om
de mensen te dopen in de naam van de Vader, van de Zoon en van de Heilige
Geest. “Gaat dan henen, maakt al de volken tot mijn
discipelen en doopt hen in de naam des Vaders en des Zoons en des Heiligen Geestes … ” Hier komen we
de drie-eenheid tegen. De Vader, de Zoon en de Heilige Geest. Dat past niet in
de opvatting van deze messiaanse christenen. Daarom verklaren ze op hun site
doodleuk dat algemeen wordt aangenomen dat Mattheus
28:19 later, door de roomse kerk, aan de
Bijbel is toegevoegd. Zonder enig bewijs. Dit is absurd. En ze
verklaren dat de opdracht om te dopen in de naam van de Vader, van de Zoon en
van de Heilige Geest slechts éénmaal in de Bijbel staat. En daarom is de opdracht niet
geldig. Want een opdracht is volgens hen alleen geldig als die opdracht
minstens drie keer in de Bijbel staat. Wat
de drie stromingen messiaanse christenen gemeen hebben, is hun verwerping of
afkeer van de leer over de drie-eenheid. In het gunstigste geval wordt de leer
genegeerd. Voor een
Bijbelstudie over de drie-eenheid, klik hier: + http://www.honderdbijbelstudies.nl/de-leer-over-god/de-drie-eenheid/
Voor
twee Bijbelstudies over de godheid van Christus, klik hier: + http://www.honderdbijbelstudies.nl/de-leer-over-jezus/9-jezus-is-god/ Voor een
Bijbelstudie over de twee naturen van christus, klik hier: + http://www.honderdbijbelstudies.nl/de-leer-over-jezus/8-de-menswording-van-jezus/ 3. De
oorzaken van de veronderstelde vergrieksing van het christelijke geloof De vergrieksing van het
christelijke geloof is, volgens de messiaanse christenen, veroorzaakt doordat
de traditionele christenen drie fundamentele fouten maken. (1) De eerste is dat
ze de wet van Mozes niet meer volledig toepassen. Daarom houden ze bijvoorbeeld
de Joodse feesten niet meer en de zaterdag sabbat. (2) De tweede is dat ze
Grieks zijn gaan denken in plaats van Hebreeuws. Daarom zijn ze tot
theologische leringen zoals de drie-eenheid gekomen. (3) De derde is dat
christenen de Bijbel niet vanuit de Joodse traditie uitleggen. Daardoor
begrijpen ze de Bijbel niet goed. De oplossing is, volgens
de messiaanse christenen, dat wij de gehele wet van Mozes gaan naleven, dat we
Hebreeuws gaan denken en dat we in de leer gaan bij Joodse rabbijnen, zodat we
het Nieuwe Testament kunnen uitleggen vanuit de Joodse buiten-Bijbelse
traditie. De messiaanse christenen beweren dat we door dat te doen, terugkeren
naar de zuivere Joodse wortels van het christendom. 4. Op alle
drie de punten gaan de messiaanse christenen in de fout + Over het naleven van de ceremoniële gedeelten
van de wet van Mozes Na de dood en opstanding
van Jezus, waarmee de bedeling van de christelijke gemeente is begonnen, zijn
de ceremoniële gedeelten van de wet van Mozes niet meer van kracht. Dat zijn de
gedeelten van de wet van Mozes die gaan over de Joodse eredienst. Nergens in de
brieven van het Nieuwe Testament worden de christenen aangespoord om de Joodse
feesten te vieren, om de zaterdag sabbat te houden, om de voedselwetten van de
wet van Mozes na te leven of om de in de wet van Mozes voorgeschreven
dierenoffers te brengen. In Handelingen 15 hebben
de apostelen duidelijk uitgesproken dat gelovigen uit de heidenen het
onderhouden van het ceremoniële deel van de wet van Mozes niet mocht worden
opgelegd. “Maar er stonden uit de partij der Farizeeën enigen op, die gelovig
geworden waren, en zeiden, dat men hen [de christenen uit de heidenen] moest besnijden en gebieden de wet van Mozes te houden. En de apostelen en de oudsten vergaderden om deze aangelegenheid te overwegen” (Handelingen 15:5,6). Dit was het besluit: “Daarom ben ik van oordeel, dat men hen, die zich uit de heidenen
tot God bekeren, niet verder moet lastig vallen, maar
hun aanschrijven, dat zij zich hebben te onthouden van wat door de afgoden bezoedeld is, van hoererij, van het verstikte en van
bloed.” (Handelingen 15:19,20). Omdat
de leer dat wij als christenen de gehele wet van Mozes nog moeten naleven
centraal staat in het denken van de Messiaanse christenen, heb ik een
Bijbelstudie geschreven die hier grondig op ingaat. Dit is de link naar de Bijbelstudie: www.toetsalles.nl/htmldoc/ceremonielewet.nvk.ha.htm of als u de studie liever in PDF leest of wilt
downloaden, klik hier: www.toetsalles.nl/pdf/ceremonielewet.nvk.ha.pdf. + Over Grieks en Hebreeuws denken en de
drie-eenheid De messiaanse christenen
onderscheiden tussen Grieks en Hebreeuws denken. Ze beweren dat die twee
soorten van denken tegenover elkaar staan. De theorie luidt als volgt: het
Griekse denken stelt het zoeken naar de waarheid centraal staat, men probeert
de werkelijkheid te begrijpen met behulp van waarneming en logica (redenering).
Terwijl, zo meent men, het Hebreeuwse denken zich niet zo druk maakt over
waarheid, over bewijzen, enzovoorts. In het Hebreeuwse denken gaat het veel
meer om doen en om zijn, dan om het intellectueel begrijpen van de waarheid.
Waarheid is iets wat je doet, niet iets wat je weet. Deze tegenstelling is
uiteraard vals. Bijbels gezien zijn allebei even belangrijk en noodzakelijk.
Bovendien is wat er wordt gezegd over Hebreeuws denken niet juist. De nadruk op
waarheid is ook voluit Bijbels. Volgens de apostelen is het zeer belangrijk dat
je het goede gelooft, het is essentieel dat je de goede belijdenis vasthoudt.
Daar staat of valt je behoud mee. Paulus zei: “Ik maak u
bekend, broeders, het evangelie, dat ik u verkondigd heb, dat gij ook ontvangen hebt, waarin gij
ook staat, waardoor gij ook behouden wordt, indien
gij het zó vasthoudt, als ik het u verkondigd heb, tenzij gij tevergeefs
tot geloof zoudt gekomen zijn” (1 Korinthe 15:1,2). We moeten “de goede
belijdenis” vasthouden (1 Timotheus 6:12,13). Je mag de inhoud van het Bijbelse
evangelie niet veranderen, doe je dat toch, dan breng je een vals, een ander
evangelie (Galaten 1:8,9). Het is van levensbelang dat je het goede gelooft en
belijdt. Redeneren is niet ongeestelijk. We moeten God ook liefhebben met ons
verstand (Lucas 10:27). Apollos bewees uit de Schriften dat Jezus de Christus
is (Handelingen 18:28). Iets bewijzen is een intellectuele bezigheid. De
Joden in Berea gingen met hun verstand na of de dingen die Paulus leerde in
overeenstemming waren met de Schriften (Handelingen 17:11). De leerstelling over de
drie-eenheid is gebaseerd op de Bijbel. In de Bijbel lezen we over drie
personen: de Vader, de Zoon en de Heilige Geest. Die drie personen bestaan
naast elkaar. Van alle drie de personen wordt gezegd dat ze God zijn. En toch
zegt de Bijbel dat er maar één God is. Als je deze Bijbelse waarheden met
elkaar combineert, dan kom je tot de conclusie dat de Bijbel leert dat er één God is die bestaat in drie
personen. Dat is de samenvatting van alles wat de Bijbel over deze kwestie
zegt. Een van die drie personen is mens geworden. Jezus was God van eeuwigheid
en daarnaast is Hij op een bepaald moment in de tijd ook mens geworden. Dit
heeft niets met Grieks denken te maken. Dit is het resultaat van zorgvuldig
onderzoek van de Schrift. Wie iets van de vroege kerkgeschiedenis kent, weet
dat de leer over de drie-eenheid en over de twee naturen van Christus juist is
geformuleerd om de Bijbelse boodschap af te schermen tegen de dominante Griekse
filosofie van die tijd. Voor een Bijbelstudie
over de drie-eenheid, klik hier: http://www.honderdbijbelstudies.nl/de-leer-over-god/de-drie-eenheid/
+ Over het begrijpen en juist uitleggen van het
Nieuwe Testament We hebben de inzichten
van ongelovige Joodse rabbijnen niet nodig om de Bijbel te kunnen verstaan. De Bijbel
is duidelijk in zichzelf, de Bijbel legt zichzelf uit, het ene gedeelte werpt
licht op het andere. Het is wel nuttig om iets
over de cultuur van de tijd van Jezus en apostelen te weten, over de
staatkundige situatie, over de godsdienstige en filosofische stromingen. Maar
daar wordt in elke theologische opleiding van oudsher aandacht aan besteed, in
de vakken inleiding Oude en Nieuwe Testament. Maar dat bedoelen de messiaanse
christenen niet. Zij beweren dat we ons moeten verdiepen in bijvoorbeeld de
Talmoed en allerlei Joodse buiten-Bijbelse rituelen. Dat is uiteraard
dwaasheid. De Talmoed is eeuwen na de tijd van Jezus geschreven door Joodse
mensen die Jezus verwierpen als Messias en Zoon van God. Moeten deze ‘Jezus
verwerpende’ mensen, die bovendien nog eeuwen na Jezus en de apostelen leefden,
ons gaan vertellen hoe wij het Nieuwe Testament moeten lezen? Zie deze
artikelen: + Moeten
wij in de leer gaan bij Joodse rabbijnen? www.toetsalles/htmldoc/messiaans.rabbijnen.htm + Was
Jezus een Joodse rabbijn, rabbi? www.toetsalles/htmldoc/wasJezuseenrabbijn.htm + Een Bijbelse
beoordeling van de Talmoed www.toetsalles/htmldoc/talmoed.htm 5. De
Hebrew Roots boodschap is een gevaarlijke dwaling De Hebrew Roots beweging
is om verschillende redenen een gevaarlijke beweging die op de grens van het Bijbelse
christendom zit. De messiaanse “christenen” die de godheid van Jezus verwerpen
of uithollen, hebben zich al buiten het Bijbelse christendom geplaatst. + Het bedreigt de kern van het evangelie In de kern van het
evangelie gaat het om de identiteit van Jezus en over de weg tot behoud. De
twee centrale vragen van het evangelie zijn: “Wie is Jezus?” en “Wat moet ik
doen om behouden te worden?” Door de verwerping van de
drie-eenheid en het daardoor, bedoeld of onbedoeld, ondermijnen van de godheid
van Jezus, wordt de Bijbelse identiteit van Jezus aangetast. Dat leidt tot het
prediken van ‘een andere Jezus’. De Jezus van twee van de drie hierboven
besproken messiaanse stromingen is niet meer de Bijbelse Jezus. En de Jezus van
de stroming die nog wel de godheid van Jezus aanvaardt, maar die de
drie-eenheid negeert of verwerpt, zit op de rand. Want aanvaarding van de
godheid van Jezus en de drie-eenheid zijn onverbrekelijk aan elkaar verbonden. Als
je aanvaardt dat de Vader en Jezus beiden waarlijk God zijn, dan is de leer
over de drie-eenheid onvermijdelijk. Door de nadruk op het
onderhouden van de gehele wet van Mozes, wordt in de messiaanse beweging wet en
genade met elkaar vermengd. Er wordt geleerd dat we, ook als christenen uit de
heidenen, de gehele wet van Mozes nog moeten onderhouden. Niet het evangelie,
maar de Thora (de wet van Mozes) staat op de voorgrond. De oude dwaling van de
zevendedagsadventisten ligt op de loer. Dat is de idee dat we wel behouden
worden door genade, maar je kunt die genade alleen behouden als je de gehele
wet van Mozes houdt. Dat is ook wat de Rooms-katholieke Kerk leert. In de
Galatenbrief waarschuwt de apostel Paulus
ernstig tegen deze valse leer. In de gemeenten van Galatie waren
“christenen” binnen gekomen die leerden dat alle christenen, dus ook die uit
heidense achtergrond, de gehele wet van Mozes moesten onderhouden. En ze
leerden dat dit voor het behoud noodzakelijk is. Zo ver gaan de meeste messiaanse
christenen niet. Zij leren nog dat je slechts een zegen van God mist, als je de
gehele wet niet onderhoud. Maar ook hier is de lijn tussen het Bijbelse christendom
en sekte dicht genaderd. We zijn al messiaanse christenen tegengekomen die ook
deze grens al overgegaan zijn. Binnen de messiaanse
beweging zijn er christenen die zich afzetten tegen wat Paulus in onder meer de
Galaten brief zegt over de wet van Mozes. De meest extreme van hen zeggen dat
Paulus de boodschap van Jezus heeft verdraaid en er zijn eigen boodschap van
heeft gemaakt. Maar de meesten zeggen dat we Paulus niet goed begrepen hebben.
Er is, volgens hen, een herinterpretatie van Paulus nodig. Dit valt samen met een
andere valse lering die de laatste jaren op is gekomen, waar N.T. Wright de
bekendste vertegenwoordiger van is. Hij beweert dat wij als evangelische en
reformatorische christenen de apostel Paulus verkeerd hebben begrepen. Volgens
hem gaat het Paulus in zijn brieven aan de Romeinen en de Galaten niet om de
vraag hoe een rechtvaardig God een schuldig mens kan rechtvaardigen [vrijspreken].
Volgens hen is deze lezing van Paulus brieven het gevolg van het lezen van de Bijbel
met een Romeinse, westerse bril. De Romeinen dachten in juridische termen en vanuit
hun juridische bril zijn ze de Bijbel gaan lezen. Vanuit deze veronderstelde buiten-Bijbelse
bril zijn de christenen de brieven van Paulus gaan lezen en het evangelie gaan
invullen. Dit is uiteraard onzin, want de Bijbel gebruikt zelf voortdurend
juridische termen zoals schuld, straf, rechtvaardigen, vergelden, rechter,
enzovoort. Kijk het maar na in een concordantie. Dat is niet bedacht door
christenen met een westerse, Romeinse achtergrond. Het is de boodschap van de
Bijbel zelf. N.T. Wright zegt dat we
Paulus moeten lezen vanuit de Joodse buiten-Bijbelse geschriften uit de tijd
van Jezus en de apostelen. En dan komt hij tot de conclusie dat het Paulus
helemaal niet ging om de vraag hoe een zondig mens vrijgesproken kan worden.
Het ging volgens hem om de vraag hoe je bij Gods verbondsvolk kon behoren. Wat
je moest doen om er “bij te horen”, om bij het volk van God te horen. Dit wordt
in de theologie “de nieuwe visie op Paulus” genoemd. Hier haken vele
messiaanse christenen gretig op in. Zij pleiten ook voor een herwaardering van
Paulus. Ze beweren dat Paulus helemaal niet zo negatief over de wet was, als
evangelische en reformatorische christenen denken. + De beweging richt op uiterlijkheden Dat is het gevolg van de
nadruk op het naleven van de ceremoniële wet. Van de nadruk op het vieren van
de Joodse feesten, het houden van de sabbat, het naleven van de voedselwetten
(koosjer eten), enzovoort. Onbewust wordt steun gezocht in de rituelen in
plaats van in de genade van God. Op hen is de volgende waarschuwing uit de Hebreeën
brief van toepassing. “Laat u niet medeslepen door allerlei vreemde leringen;
want het is goed, dat het hart zijn vastheid vindt in genade en niet in
spijzen: wie het hierin zochten, hebben er geen baat bij gevonden.” (Hebreeën
13:9). Deze nadruk op
onderhouding van de ceremoniële wet leidt tot een farizese geest. Het hart van velen van de
messiaanse christenen die ik ben tegengekomen, houdt zich bezig met hun
specifieke messiaanse kenmerken. Daar zijn ze vol van. Daar spreken ze over.
Dat verdedigen ze fel. Dat dragen ze uit. De messiaanse beweging
richt de christenen verkeerd: Op het Oude Testament, in
plaats van op het Nieuwe. Op de Thora in plaats van
op de brieven van het Nieuwe Testament. Op Mozes in plaats van op
Jezus. Op de wet in plaats van
op de waarheid en de genade (Johannes 1:17). Op de schaduw, op het
ritueel, in plaats van op de werkelijkheid. (Hebreeën 10:1) Op uiterlijkheden in
plaats van op innerlijke realiteit. Op aardse dingen in
plaats van op de hemelse. “want
de wet is door Mozes
gegeven, de genade
en de waarheid zijn door Jezus Christus gekomen” (Johannes 1:17) + De hebrew roots boodschap veroorzaakt
scheuringen De boodschap van de
Hebrew Roots beweging veroorzaakt verdeeldheid en verwarring in evangelische
gemeenten. Het leidt tot afscheiding, scheuring. Vele messiaanse christenen
vinden hun wetsonderhouding zo belangrijk dat ze zich zelfs afscheiden van de
evangelische gemeenten en reformatorische kerken waar ze tot geloof gekomen
zijn. Ik heb recent van nabij gezien hoe onder invloed van de Hebrew Roots
beweging twee gezinnen zich afgescheiden hebben van de evangelische gemeente
waar ze al vele jaren lid waren. Stabiele mensen die zich actief inzetten in
het gemeenteleven. Dat is niet alleen verdrietig, maar ook een aderlating voor
een kleine evangelische gemeente. De messiaanse gemeente
waar ze naar vertrokken zijn, houdt voorlichtingsbijeenkomsten waar ze andere christenen
voor uitnodigen. Ze “evangeliseren” met hun boodschap, onder de Bijbelgetrouwe
christenen. + Mensen uit mijn omgeving die door de beweging al geestelijk volledig ontspoord
zijn Ik geef enkele
voorbeelden. De broer van iemand uit
mijn naaste omgeving was gedoopt en lid van een pinkstergemeente. Hij werd
aanhanger van Hebrew Roots gedachte, inmiddels is hij helemaal overgegaan naar
het Jodendom. Eén van mijn vrienden
ontdekte enkele maanden geleden dat een zuster die vele jaren geleden tot
geloof was gekomen op zijn Bijbelstudie, is overgegaan naar een groep
sabbatvierders. Ze was vele jaren lid van een evangeliegemeente, nu houdt ze
elke zaterdag de sabbat, samen met die groep. Ze gaf mijn vriend een boek
waarin de auteur het complete evangelie van Paulus verwerpt. In het boek wordt
beweerd dat Paulus de leer van Jezus verkeerd heeft uitgelegd. Een goede vriendin van
mij en mijn vrouw is via de joods-christelijke stroming in aanraking gekomen
met de kabbala, met de Joodse mystiek. Kort daarna heeft zij het christelijke
geloof overboord gezet. Ze zei me dat ik me over haar geen zorgen hoefde te
maken. Er was geen hel, uiteindelijk komt het goed met alle mensen. Want, zo
verklaarde ze: “alle mensen zijn ‘uitgestroomd’ uit God en ze zullen er
uiteindelijk weer allemaal naar terugkeren”. 6. Verbieden De Hebrew
Roots beweging is gevaarlijk en moet als een valse
leer verworpen worden. Het is belangrijk om de leringen van de messiaanse
christenen vanuit de Schrift te weerleggen. Er moet gewaarschuwd worden. Het is
de taak van de gemeenteleiders om de aan hun zorg toevertrouwde christenen te
beschermen (Handelingen 20:28-30). Er moet leertucht worden toegepast. Zie deze
Bijbelstudie over de opdracht om de tucht over de leer te handhaven, dit is de
link: http://www.honderdbijbelstudies.nl/lessen-over-de-gemeente/56b-de-gemeentetucht-deel-ii-tucht-op-het-gebied-van-de-leer/ Soms moet verboden worden
dat een bepaalde leer in een gemeente wordt uitgedragen. “Doe,
zoals ik u bij mijn reis
naar Macedonië aangeraden heb: blijf nog te Efeze, om sommigen te bevelen geen andere leer te brengen, noch zich bezig te houden met
fabels en eindeloze geslachtsregisters, die veeleer moeilijkheden ten gevolge
hebben dan door God gegeven leiding in het geloof.” (1 Timotheus 1:3,4) “O,
onverstandige Galaten, wie heeft u betoverd, wie Jezus Christus toch als gekruisigde voor de
ogen geschilderd is? Dit alleen zou ik van u willen weten: Hebt gij de Geest ontvangen ten
gevolge van werken der wet, of van de prediking van het geloof? Zijt gij zó onverstandig? Gij
zijt begonnen met de Geest, eindigt gij nu met het vlees?” (Galaten 3:1-3) “Dagen,
maanden, vaste tijden en jaren neemt gij waar. Ik vrees, dat ik mij wellicht
tevergeefs voor u ingespannen heb.” (Galaten 4:10,11) Voor meer informatie over dit onderwerp, klik deze link HOME |