De wereldraad van Kerken

In 1948 is de Wereldraad van Kerken opgericht als een permanent orgaan voor de samenwerking van alle christelijke kerken.

De grondslag voor eenheid van de Wereldraad van Kerken

In 1948 is de volgende basisformule vastgesteld: "De Wereldraad van Kerken is een gemeenschap van kerken die onze Here Jezus Christus als God en Heiland aanvaarden"

Twee opmerkingen.

1. De beperktheid van de formule

Deze belijdenis geldt alleen de persoon van Christus en zwijgt over de betekenis en toepassing van het werk van de Heer.

De twee belangrijkste vragen waar het evangelie antwoord op geeft zijn: (1) Wie is Jezus?, en, (2) Wat moet ik doen om behouden te worden? Over de tweede vraag wordt in de grondslag van de Wereldraad van Kerken niets gezegd. Dat betekent dus dat daarvoor geldt "anything goes". De orthodox rooms-katholieke verlossingsleer, de orthodox protestantse verlossingsleer, de oorstersorthodoxe verlossingsleer, de vrijzinnig protestantse verlossingsleren. Het maakt niet uit. Dit gaat lijnrecht in tegen de Schrift. Zie b.v. de boodschap van de Galatenbrief. Als iemand niet de verlossingleer brengt, die Paulus verkondigde, dan brengt zo iemand een vals evangelie  (Galaten 1:6-9 en de rest van de brief)

2. De vrije interpretatie van de formule

De formulering van de grondslag is al veel te beperkt maar daar komt nog bij dat men de grondslag mag interpreteren zoals men dat zelf wil. De interpretatie is de verantwoordelijkheid van de deelnemende kerken.

In de basisformule wordt beleden dat Jezus de Zoon van God en de Heiland is maar ieder mag zelf invullen hoe men dat uitlegt. Dit betekent dat, in theorie, ook de b.v. Jehovah-getuigen lid van de Wereldraad kunnen worden want ook zij belijden dat Jezus de Zoon van God is. Ze verstaan onder de uitdrukking "Zoon van God" iets anders dan de orthodoxe christenen maar dat doet er niet toe als men maar dezelfde formule gebruikt. Voor de vrijzinnige protestantse kerken is deze formule ook geen probleem want zij belijden Jezus ook als de Zoon van God en geven daar dan vervolgens een onbijbelse invulling aan.

Ik wijs er hier, tussen haakjes, op hoe de nieuwe, in hoofdstuk 4 van het document “Wat is er aan de hand in de evangelische wereld?” besproken, visie op dogma, met zijn onderscheid tussen geloofskennis en theologische kennis, precies in deze formule past. We belijden allemaal Jezus als de Zoon van God. Het gaat dan over geloofskennis. Maar als we precies gaan omschrijven wat we met die uitdrukking bedoelen is dat het bedrijven van rationele theologie. De Wereldraad heeft er voor gekozen om de theologie te laten rusten en de eenheid in de geloofskennis te zoeken. Dit is de oecumene van het hart in zijn logische consequentie

De gevolgen van de keuze voor deze grondslag

De formule is zo ruim dat een ieder die zich christen noemt welkom is. Valse leer, valse kerken, een vals evangelie, valse leraren, valse profeten bestaan niet in de visie van de Wereldraad van Kerken.

De Wereldraad van Kerken wordt volledig gedomineerd door valse leraren.

De eenheid ligt in een mystiek te ervaren Christus.

De steeds ruimer wordende oecumene

Eerst was er alleen de interkerkelijke oecumene maar die wordt allengs verbreed naar de interreligieuze oecumene.

Eerst werd samenwerking (oecumene) gezocht tussen alles wat zich christelijk noemt: Protestant, Oosters-orthodox, Rooms-katholiek. Maar de laatste jaren zoekt men, vanuit de Wereldraad, steeds nadrukkelijker de dialoog met andere wereldgodsdiensten. Op de bijeenkomsten (o.a. op de zogenaamde assemblees) van de Wereldraad zijn religieuze riten van heidense godsdiensten uitgevoerd. Laatst in Korea werd er een reinigingsceremonie uit het Shintoïsme uitgevoerd. Om de zaal binnen te komen moesten alle afgevaardigden door de rook van die ceremonie heenstappen.

Ter gelegenheid van de herdenking van het sterfjaar van Franciscus van Assisi is er op, initiatief van de Paus, een interreligieuze gebedsdienst voor de vrede van de wereld gehouden. In die bijeenkomst bad ieder tot zijn eigen god.

Het bovenstaande is een onderdeel van hoofdstuk 10 "De evangelischen en de Oecumenische Beweging" van het document “Wat is er aan de hand in de evangelische wereld”. Als u het volledige hoofdstuk wilt zien klik dan hier.

HOME