De inhoud van het onderwijs en de prediking - een halve boodschap

In de evangelische wereld als totaal negeert men een groot aantal bijbelse onderwerpen. Alles waar een mens van kan schrikken of aanstoot aan kan nemen wordt zoveel mogelijk genegeerd en geweerd. Hieronder volgt een lijst van de voornaamste onderwerpen die geschrapt zijn. In sommige evangelische kringen heeft men ze volledig geschrapt. In andere kringen worden ze alleen nog even in het voorbijgaan genoemd. Ze krijgen dan niet de nadruk die ze in de bijbel wel krijgen.

Een eerste groep gaat over het karakter van God.

- De heiligheid van God
- De toorn van God
- De gestrengheid van God
- De naijver van God
- De wraak van God. Vergelding, God als de God der wrake, de God van het recht.

Er wordt alleen gesproken over de liefde van God en niet over zijn gestrengheid en heiligheid. Zo ontstaat een verkeerd beeld van God. Jezus die tegen een gemeente met christenen zegt dat hij misselijk is van hun slapheid en lauwheid. "Zo dan, omdat gij lauw zijt en noch heet noch koud, zal Ik uit mijn mond spuwen". (Openbaring 3:16) Daar kunnen ze niet bij. Daar leest men overheen, als men de bijbel al leest, of daar zwijgt men over. De christenen mochten eens schrikken. De vreze des Heren mocht eens over hen komen.

Men spreekt ook niet over Gods tucht over ongehoorzame christenen. De bijbel maakt onderscheid tussen straf als vergelding (dan krijg je wat je verdient) en straf als correctie (dan wordt je gestraft om je tot inkeer te brengen, om je te corrigeren). Met straf als vergelding hebben wij als christenen niets meer te maken. Die straf heeft de Here Jezus voor ons aan het kruis gedragen (Jesaja 53:5,6). Maar met straf als correctie hebben we wel degelijk nog te maken. "Mijn zoon, acht de tuchtiging des Heren niet gering, en verslap niet als gij door hem bestraft wordt, want wie Hij liefheeft tuchtigt de Here, en Hij kastijdt iedere zoon, die Hij aanneemt … Hij doet het tot ons nut, opdat wij deel verkrijgen aan zijn heiligheid" (Hebr. 12:5,6 en :10) Gods tuchtiging kan ver gaan zoals blijkt uit 1 Kor. 11:30. Van de nieuwtestamentische gemeente wordt gezegd dat ze ''in de vreze des Heren" wandelden (Hand. 9:31) De vreze des Heren heeft onder meer met de tuchtiging van God te maken. Als wij, als christenen, bewust tegen de wil van God ingaan dan zal God ons eerst waarschuwen, maar als we volharden in het kwaad dan zal Gods tuchtiging ons treffen. "Dwaalt niet, God laat niet met zich spotten" (Galaten 6:7). De moderne evangelicals weten geen raad met de bijbelse uitdrukking "de vreze des Heren". Vrees kan natuurlijk, volgens hen, geen vrees zijn. God gebruikt dat woord wel, maar het kan, zo stelt men, natuurlijk niet echt vrees zijn. Maar wij hebben de Here te vrezen als we welbewust tegen zijn woord in gaan, God zal dat niet ongestraft voorbij laten gaan, als we tenminste echte kinderen van Hem zijn (Hebr. 12:4-11), zijn tuchtiging zal komen. Niet alle vrees is negatief, er is ook een gezonde vrees, die beschermt. Ik ben zelf door een, naar aardse maatstaven, goede vader opgevoed: hij was redelijk, barmhartig, je kon altijd op hem rekenen, hij gaf ons veel ruimte. Maar in een bepaald opzicht vreesde ik hem, ik wist dat ik niet te ver kon gaan, dan zou hij ingrijpen, tuchtigen. Er waren bepaalde dingen die ik niet kon doen, er waren grenzen die ik niet ongestraft kon overschrijden. Zo is het met onze hemelse Vader ook.

Een volgende onderwerp dat uit het bijbelonderwijs van de moderne evangelicals is geschrapt is alles wat de bijbel zegt over het belang van de leer en over valse leer, valse leraren, valse profeten, over de namaak door demonen van het echte werk van de Heilige Geest, over de in de profetie aangekondigde afval, over de valse oecumene die uitloopt op de valse wereldkerk, de grote hoer uit Openbaring 17. Over de door de Here Jezus aangekondigde eindtijdverleiding (Matth. 24:24). De bijbel draagt op om te strijden tegen valse leer en leraren, om te weerleggen, te verbieden, te verwerpen en te ontmaskeren.

Een ander bijbels onderwerp dat wordt genegeerd is de bijbelse opdracht tot afscheiding. De bijbel draagt op om valse leer en valse leraren, en christenen die in hun denken zijn besmet met een gevaarlijke leer, op een afstand te houden. In de evangelische wereld doet men tegenwoordig in de praktijk vaak precies het tegenovergestelde van wat de bijbel ons in deze kwestie opdraagt.

Nog enkele andere impopulaire bijbelse onderwerpen :

- Het laatste oordeel
- De eeuwige straf, de hel
- Het oordeel over de werken van de christen
- Zonde, heiliging, het afleggen van de zonden
- Zelfverloochening
- Hier beneden is het niet
- Wereldgelijkvormigheid
- Onthouding

Deze onderwerpen worden nauwelijks indringend aan de orde gesteld. Het gevolg is dat de ernst ontbreekt. Een ander gevolg is grote onwetendheid. De bijbel spreekt b.v. voortdurend over de strijd tegen valse leer en valse leraren. Gehele bijbelboeken zijn er door ontstaan, gehele hoofdstukken zijn er aan gewijd, maar als je het onderwerp aan de orde stelt kijken de meeste evangelische christenen je verwonderd aan? Vervolgens beginnen ze zich ongemakkelijk te voelen: "Moet dat nou? Valse leraren, valse leer? Daar heb ik nog nooit bij stil gestaan. Wat ben jij negatief zeg."

Predikers en onderwijzers die nog wel over dit soort onderwerpen spreken worden in het algemeen geweerd.

De oorzaak van het negeren van een belangrijk deel van het Nieuwe Testamentische onderwijs is de onbijbelse "alleen positief" filosofie. Voor een bespreking zie het artikel "Bill Hybels en Rick Warren - het marketing christendom".