Drie stappen voorwaarts en daarna twee stappen terug.

Dit is de tactiek die H.P. Medema en W.J. Ouweneel op dit moment met groot succes toepassen. Sinds ik twee/drie jaar geleden mijn kritiek naar voren heb gebracht is br. Ouweneel voorzichtiger geworden. Hij past sindsdien de tactiek van drie stappen voorwaarts en twee stappen terug toe. Hij is, vanwege de kritiek, nu bezig om twee stappen terug te doen. Let wel twee stappen en niet drie. Hij heeft b.v. de laatste vijftien jaar in zijn boeken de kennistheorie en de zijnsleer van de wijsbegeerte der wetsidee uitgedragen. Nu zei hij onlangs in een interview (RD van 9-2-2000) dat hij bepaald geen aanhanger van de wijsbegeerte der wetsidee wilde zijn. Dat klinkt goed. Het lijkt alsof Hij op 'zijn schreden is teruggekeerd'. Alsof hij drie stappen terug heeft gedaan. Maar tegelijkertijd zegt hij dat hij nog wel aan het uit de wijsbegeerte der wetsidee afkomstige onderscheid tussen geloofskennis en theologische vasthoud. Met andere woorden hij doet maar twee stappen terug. Hij blijft wel vasthouden aan het onderdeel wat juist de meeste schade veroorzaakt. Hetzelfde heeft hij b.v. gedaan met zijn uitspraken over het inerrantisme.

Door deze tactiek laten onder meer de directie en bestuur van Heverlee zich om de tuin leiden. Laten zij zich 'willens en wetens' misleiden? Het lijkt er sterk op omdat men na het inbrengen van de klachten wel intern heeft overlegd en men heeft diepgaand (dit zijn de eigen woorden) met Ouweneel gesproken maar helaas heeft men nooit met degenen die de klachten ingebracht hadden gesproken, laat staan dat er diepgaand met hen gesproken is. Men heeft Ouweneel in de gelegenheid gesteld om uitgebreid zijn verweer te voeren maar men heeft geen enkele gelegenheid gegeven om daar op te reageren.