|
Verslag van twee ooggetuigen van de eerste “er is
meer” conferentie Beide ooggetuigen zijn zelf charismatisch. De ene is Miranda Klaver, de andere is Ronald Westerbeek. Ik begin met een aantal citaten uit een artikel van Miranda Klaver met als titel “Charismatisering van het Evangelisch Werkverband: There is more! met Randy clark”. Verschenen in GEESTkracht, bulletin voor Charismatische Theologie, 79:42-55. In rood heb ik tussendoor af en toe commentaar gegeven. 1. Letterlijke citaten uit
het verslag van Klaver De driedaagse conferentie met Randy Clark werd gehouden in een evangelische kerk in Ede. Als bezoeker heb ik de eerst dag bijgewoond samen met ongeveer 400 bezoekers +
De opening door Hans Maat Het verlangen naar meer van de Geest vertaalt hij naar meer zichtbare wonderen en tekenen van het Koninkrijk van God. Maat vertelde het verhaal van zijn ontmoeting met Clark in Londen en de verandering die hij sindsdien heeft doorgemaakt: nu leeft hij onder de directe leiding van de Heilige Geest. +De
eerste bijeenkomst met Clark Na de introductie van Maat betrad Randy Clark het podium. Clark begon met een persoonlijk verhaal over zijn theologische achtergrond aan een baptisten seminarie. Daar verloor hij bijna zijn geloof. De bovennatuurlijk verhalen van de wonderen van Jezus werden uitgelegd als mythes en net zoals Luther, Calvin en Zwingli, leerde hij dat de gaven van de Geest met de canonisering van de Schrift niet langer werkzaam zijn. ---------------- mijn commentaar Het is duidelijk dat
hij een vrijzinnig seminarie bezocht. Geen enkele orthodoxe Baptist zou de
wonderen van Jezus uitleggen als mythes. Dat seminarie zal geestelijk
morsdood geweest zijn. In het seminarie werd, volgens hem ook geleerd dat de
gaven van de Geest met de canonisering van de Schrift niet langer werkzaam
zijn. Ik betwijfel of Clark
wel opgelet heeft in de lessen. Geen enkel bijbelgetrouw baptistenseminarie
zal beweren dat God op dit moment geen geestesgaven meer geeft. Wat geleerd
wordt is dat God een bepaalde groep geestesgaven, de zogenaamde tekengaven
(gaven van genezing, profeteren, krachten, spreken in tongen, vertaling van
tongen )niet meer heeft gegeven sinds die tijd. Clark maakt een karikatuur
van het traditionele standpunt van de evangelische christenen. Zo stelt hij
de doodsheid van de aanhangers van de gematigde bedelingenleer, tegenover
zijn eigen charismatisch beleving, waar wel van alles gebeurt. Die baptisten
beleefden niets is zijn boodschap. En dat komt omdat ze leren dat de gaven
van de Geest niet langer werkzaam. Het is niet
verwonderlijk dat je bijna je geloof verliest als je gaat studeren aan een
vrijzinnige theologische opleiding. ------------------------ Echter, omdat Clark zelf op bijzondere wijze was genezen, had hij het geloof behouden. Later leerde hij van John Wimber dat God nog steeds vandaag geneest, door zijn Geest. Voorwaarde voor genezing is echter wel een “expectant faith”. Want zei Clark, “als je niets verwacht, gebeurt er ook niets.” Vervolgens legde Clark uit dat er regelmatig mensen genezen onder zijn gehoor. De aanwezigen werden daarom uitgenodigd om te gaan staan als ze de zalving van de Geest ervoeren. Hij zou dan de persoon zegenen, waarna men weer mocht zitten. Een gevoel van zwaarte, een tintelend gevoel of een warme plek in het lichaam zou wijzen op de aanraking van de Geest. “Je zult dan ten minste 80% of zelfs 98% beter zijn”, zei Clark. “De sleutel is dat een hoge verwachting effect heeft op wat er gebeurd.” ------------ Mijn commentaar Nu begint de vreemde
genezingspraktijk. De zalving van de Geest ervaar je volgens Clark in je
lichaam. Een gevoel van zwaarte, een tintelend gevoeld, een warme plek. En
als je ietsdergelijks opmerkt, dan is de zalving van de Geest in je aan het
werk. Dit is meer verwant met de praktijk van occulte genezers dan met de
wijze waarop Jezus en de apostelen genazen. Met die gewaarwordingen
moest je wat doen. De zalving van de Geest was dan op je, maar dat was niet
genoeg. Het moet gezegend worden door Clark. Waarom? Om werkelijk effectief
te worden? En wat is dat voor onzin over 80% procent genezen zijn. Hoezo 80%
genezen als je kanker hebt of epilepsie? Is dan de tumor kleiner geworden of
heb je minder vaak epilepsi aanvallen? ---------------- De uitleg van deze bijzondere genezingspraktijk verhoogde de verwachtingen bij de aanwezingen. … Tijdens het luisteren naar het vervolg van zijn verhaal ging mijn aandacht uit naar de mensen om mij heen. Zou er iemand gaan staan? Na ongeveer tien minuten, terwijl Clark voorbeelden aanhaalde van genezingen in de evangelien, ging een man twee stoelen naast mij staan. Ik voelde me opgelucht toen Clark na een aantal minuten de man zag en zei; “I bless you in Jesus name”. Even later stond weer iemand op en dit ging door tot aan het einde van zijn lezing. Toen vroeg Clark alle personen die eerder opgestaan waren om opnieuw op te staan. Degene die 80% verbetering voelden in hun lichaam, werden verzocht om met twee armen naar hem te zwaaien en dan te gaan zitten. Twee mensen reageerden. Daarna vroeg hij of degenen die enige verbetering voelden in hun lichaam met één arm naar hem te zwaaien. Vijf of zes personen reageerden. Er bleven nog vier mensen staan. Clark zei “God bless you” en ze mochten ook gaan zitten. In zijn lezing benadrukte Clark dat de zieken genezen een onderdeel is van discipelschap en gehoorzaamheid aan de grote opdracht in Mattheus 28. Als Jezus zijn discipelen opdraagt om alles te doen wat Hij geboden heeft, dan staan genezing en bevrijding bovenaan de lijst. Maar behalve gehoorzaam aan wat de bijbel leert, meent Clark dat tekenen en wonderen vandaag de dag belangrijk zijn als alternatieve vorm van apologetiek “Nu voor velen de bijbel haar betekenis verloren heeft is het belangrijk om terug te keren tot de vroege kerk. Clark wist op unieke wijze de inhoud van zijn boodschap concreet te maken door vooraf te wjizen op het effect van zijn prediking in de vorm van lichamelijke genezing. De betrokkenheid van de hoorders werd geintensiveerd door hen niet alleen cogniftief aan te spreken maar ook hun lichaam te betrekken bij zijn optreden. Op deze wijze werd de aangekondigde onmiddellijke en directe aanwezigheid van de Geest tastbaar en zichtbaar. Mede door deze praktijk authentiseerde en autoriseerde Clark zijn boodschap en zijn positie als gezalfde apostel en “healing evangelist”. Degenen die een zintuigelijke verandering in hun lichaam ervoeren, moesten door Clark gezegend worden. Integenstelling tot de gesuggereerde onmiddellijke ervaring van de Geest werd deze bemiddeld door Clark zelf. In die zin kreeg Clark zelf een sacramentele functie aangezien de genezende kracht van de Geest via hem doorgegeven werd aan anderen. In deze praktijk wordt zo de nadruk gelegd op het zichtbare en bewijsbare resultaat van de boodschap. Het gaat daarbij niet alleen om concrete wonderen van lichamelijke genezing maar ook om subjectieve individuele zintuiglijke ervaring van het lichaam … Ook het laten staan van degenen die zich aangeraakt weten door de Geest, en het zwaaien met armen, worden zo tekens van de genezende kracht en de aanwezigheid van de Geest. + De
tweede bijeenkomst met Clark Tijdens de middagsessie introduceerde Clark het onderwerp “impartation of the Spirit”, uitgelegd als “als bekrachtiging of overdracht van zalving” Clark vertelde hoe hij destijds een bijzondere zalving van de Geest had ontvangen door handoplegging van John Wimber. Sinds die tijd had hij meer dan 100.000 mensen tot de Heer mogen leiden. Het is als in de vroege kerk, zei Clark, de zalving van de Geest werkt als een katalysator in de bediening door de aanwezigheid van God en voor het functioneren van in alle gave van de Geest. --------------- Mijn commentaar Heeft hij ze
persoonlijk geteld? Al die 100.000 mensen. Allemaal als gevolg van de
zalving. ------------------- Aan het einde van zijn toespraak werden degenen die Gods aanwezigheid op een bijzondere wijzer ervoeren, uitgenodigd om naar voren te komen. Net als in de ochtend, was de aanwezigheid van God herkenbaar volgens Clark door heilige tranen, een gevoel van zwaarte, het tintelen van handen of door een hete plek op het lichaam. Maar men mocht niet zomaar naar voren komen, waarschuwde Clark: “Als Gods hand niet zwaar genoeg op je is, dan loop ik je voorbij”. Verschillende mensen kwamen naar voren en iedereen werd verzocht te gaan staan. De zaal vulde zich met snikkende geluiden, velen stonden met hun gesloten ogen en opgeheven handen in een houding van verwachting en overgave. Ondertussen vertelde Clark een verhaal over een man die niet door de Geest aangeraakt wilde worden, omdat hij meende dat het onzin was. De Geest raakte de man echter zo krachtig aan dan zijn handen oncontroleerbaar begonnen te schudden. Clark liep langs de mensen die naar voeren gekomen waren, bad voor hen en raakte hen aan. Verschillende mensen vielen op de grond en maakten schuddende bewegingen. Het geluid uit de zaal nam toe door fluisterende gebeden, ongecontroleerd huilen en de stem van iemand die op luide toon “Meer, meer, Heer” riep. Een deel van de aanwezigen keek ongemakkelijk toe naar de voor hen ongewone uitingen van extase en intense emoties. -------------------- Mijn commentaar De boodschap van Clark
liep uit op “op de grond vallen en het daar maken van schuddende bewegingen”.
Dat is de herleving van de oude Toronto Blessing in volle glorie. Dit
gebeurde als gevolg van ‘ministry
‘door Clark op de “er is meer” conferentie. Gebed en aanraken, waardoor
mensen “in de Geest” vielen. Het is ongelofelijk dat zulke niet in de Bijbel
terug te vinden praktijken en ervaringen worden geleerd. Schokkend en
verontrustend is de overtuiging dat de aanwezigheid van God herkenbaar is
door heilige tranen, een gevoel van zwaarte, het tintelen van handen of door een hete plek op het lichaam. Als
je zulk soort zaken ervoer in je lichaam dan was de hand van God op je. Dan
mocht je naar voren, dan zou je nog meer zalving ontvangen als Clark het werk
van Gods Geest dat al in je begonnen was zou aanwakkeren door het te zegenen.
In het verslag van de volgende sessie door Paul Martine wordt het nog
verdachter, gevaarlijker en onbijbelser. + Een
sessie geleid door Paul Martini Het
eerste deel van de sessie Een eerdere middagsessie werd geleid door Paul Martini, een naaste medewerker van Clark. Deze bijeenkomst stond in het teken van een vijf-stappen model voor genezing. … daarna introduceerde Martini het vijf-stappen model voor genezing als de meeste effectieve manier om te bidden voor genezing. Opvallend afwezig was de rol van de kerk als gemeenschap, de rol van oudsten, en de mogelijkheid van ziekenzalving. Het genezingsmodel veronderstelt een één op één situatie tussen een pastorant en voorbidder. Dit (het model) werd als volgt uitgelegd: +De eerste stap is het interview. De voorbidder vraagt om gedetetailleerde informatie omtrent de ziekte en aandoening van degene die om gebed vraagt. +De tweede stap is het selecteren van het type gebed: een keuze tussen het petitionary en commanding prayer, vertaald als het vragende gebed en het gebed met autoriteit. De tweede vorm heeft de voorkeur omdat deze vorm het meest gebuikt werd door Jezus, volgens Martini. Kenmerkend voor deze vom is dat men bidt vanuit de autoriteit die de gelovige ontvangen heeft in Christus. Dus niet vragen of God de persoon wil genezen maar genezing “uitspreken” door het lichaam en de kwaal aan te spreken in de naam van Jezus. Dit uitspreken van genezing gaat samen met het opleggen van handen, volgens Martini. +De derde stap is bidden om effect. Als er niets gebeurde met het gebiedende gebed, dan kan het vragende gebed geprobeerd worden. Dat kan samengaan met het vragen om een woord van kennis. +Na deze drie stappen volgt als vierde stap opnieuw een interview: de zieke wordt gevraagd of hij of zij genezen is. Als er geen resultaat is, kan doorgevraagd worden naar de achtergrond van de persoon, bijvoorbeeld of er sprake is van emotionele problemen of van geestelijk gebondenheid. Vervolgens kan er verder gebeden worden totdat (a) de peroon genezen is, of (b) als de pastorant wil dat er gestopt wordt met bidden, of (c) dat de Geest aangeeft dat er voldoende gebeden is. +Tenslotte, stap vijf is de persoon aanmoedigen in het geloof. Als er geen genezing is opgetreden, is het belangrijk dat de zieke aangemoedigd wordt om te blijven bidden waarbij men nooit mag sugereren dat de zieke te weinig geloof heeft. Matinin onderkende dat dit vijf stappen model voor genezing geen garantie is voor success en dat genezing een mysterie is. Dat mag echter geen rede zijn om niet te bidden voor genezing volgens hem. Net zoals eerder die dag lag ook hier de nadruk op concreetheid van het geloof en de effectiviteit van een bepaalde praktijk. Precieze informative over de aandoening blijkt nodig om effectief te kunnen bidden. Ook de wijze van bidden doet er toe voor God: bidden vanuit Gods autoriteit lijkt meer effect te hebben dan het vragende gebed. dit roept de vraag op of je volgens een effectieve methode kunt bidden voor zieken. het
tweede deel van de sessie In het twee deel van de sessie hield Martini een workshop over het ontvangen van een woord van kennis in relatie tot het bidden voor genezing. Een woord van kennis werd uitgelegd als plaatsvervangend lichamelijk pijn ervaren als teken van Gods plan om iemand te genezen van een specifieke kwaal of aandoening. --------------------- Mijn commentaar Dit is ongelofelijk.
Denkt Martini dat Jezus en Paulus en Petrus zo de mensen hebben genezen? God
die informatie geeft over ziekten door plaatsvervangende lichamelijke pijn.
die op die manier de voorbidder aangeeft wat hij in de zieke wil gaan doen.
“plaatsvervangende lichamelijke pijn” Dit is de wijze waarop een bekende
occulte genezeres uit Middelburg haar diagnose pleegde te stellen. --------------------- De zaal werd gevraagd een minuut stil te zijn met de verwachting dat God tot hen zou spreken. Martini verwelkomde de Heilig Geest -------------------------- Mijn commentaar Het verwelkomen van de
Heilige Geest. Dit is een typisch onbijbels gebruik dat John Wimber populair
heeft gemaakt. Het bidden tot de Heilige Geest en dan vooral het aanroepen en
verwelkomen van de Geest en de Geest uitnodigen om aan het werk te gaan. De Toronto Blessing is
uitgebroken op het moment dat Randy Clark in de Toronto Airport Vineyard
gemeente in een preek riep “come Holy spirit”. In het gehele Nieuwe Testament
zul je geen enkel gebed vinden dat is gericht tot de Heilige Geest en ook in
de instructie over het gebed staat er niets over[1]. Het oproepen van de
Geest is ook de kern van de ‘ministry’ praktijk. Je nodigt de Geest uit om
aan het werk te gaan. En dan kijk je naar trillen, warme plekken, een gevoel
van zwaarte, tintelen en andere verschijnselen, om te zien of de Geest al
bezig is. Je verwacht dat je woorden van kennis krijgt, beelden. En door
handoplegging en gebed zegen je dan wat Gods Geest al aan het doen is.
Ongeveer zoals Clark het hierboven in zijn samenkomst uitvoerde. Hij zegende
de mensen bij wie God al een werk van genezing of zalving aan het uitvoeren
was. --------------------- Ik vervolg het verslag. : .. (Martini) bad dat de aanwezigen de stem van God correct zouden verstaan en dat degenen die genezing nodig hadden, dat zouden ontvangen. Na de minuut stilte werden 20 mensen gevraag om naar voren te komen en te delen wat ze hadden ervaren, gehoord of gevoeld. De gedeelde woorden van kennis adresseerden verschillende lichaamsdelen als pijn in een knie, enkels, leverproblemen en een pijnlijke arm. --------------- Mijn commentaar. Klaver spreekt hier
over “de gedeelde woorden van Kennis”. Het gaat hier dus om aanwezingen die
woorden van kennis voor andere aanwezige zieken hadden ontvangen. Die
bijvoorbeeld “vervangende pijn in de leverstreek” hadden opgemerkt. ---------------------------- Aan mensen in de zaal werd gevraagd om te gaan staan als ze dachten dat dit woord van kennis voor hen bedoeld was en met uitgestrekte armen dit woord te ontvangen. Daarna sprak Martini een gebed uit voor alle betrokkenen; “Holy Spirit will you manifest healing and let all diseases leave in Jesus name and all pain leave in Jezus naam. I speak life and peace and align these bodies with the Kingdom of God” ------------------------------ Mijn commentaar. Een van de mensen die
een profetie had ontvangen sprak dat uit,
bijvoorbeeld over pijn in de levestreek of een been. En als een van de 400 aanwezigen pijn in de
leverstreek had, dan dacht deze allicht dat het over hem ging. Als je dat
dacht dan moest je gaan staan en met uigestrekt armen dit woord ontvangen. Zo wordt het werk van
een profeet een stuk makkelijker gemaakt. Je hoeft niet meer te zeggen voor
wie de profetie bedoeld is. Als de persoon die zich aangesproken voelde niet
geneest, dan was de profetie toch kennelijk niet voor hem bedoelt. Zo kan de
profeet zich aan elke verantwoordelijkheid onttrekken. ------------------------------- Degenen die niet direct genezing hadden ontvangen, werden gevraagd om naar voren te komen en verder te bidden met degene die het woord van kennis had uitgesproken. Als de persoon ervoer dat hij of zij meer dan 80% procent genezen was, dan moest men 15 keer in de handen klappen zodat iedereen kon horen dat iemand genezen was. Net als Clark die ochtend, benadrukte Martini dat Gods kracht en aanwezigheid bekend gemaakt moesten worden. --------------- Mijn commentaar Hij spreekt over voor
80% procent genezen. Dan vijftien keer in de handen klappen. Dit is verbijsterend.
Het hele gebeuren is zo ver verwijderd van het Nieuwe Testament. Het blijft
verbazingwekkend dat er telkens weer een nieuwe generatie in dit soort
onbijbelse en gevaarlijke praktijken en ervaringen wordt meegetrokken. Maar
de drang naar genezing is zo groot in de mens, de satan wist het al, een mens
doet alles voor zijn gezondheid (Job 2:4). En het verlangen naar kracht, naar
beleving is ook groot. En dat alles wordt door Clark en door het Evangelisch
Werkverband op deze manier aangeboden: genezing, kracht en success in de
bediening, wonderen en tekenen. Het is alles bereikbaar door ‘impartation’. Door
profeteren, door woorden van kennis. Speciaal door de bediening (het zegenen,
het aanraken, etc) van iemand als Clark met een apostolische bediening.
(Clark claimt dat hij en andere charismatische leiders de gave van apostel
hebben.) 2. Nu de tweede ooggetuige.
Ronald Westerbeek. Een klein citaat uit zijn artikel “Hoe blijft het vuur branden? Theologische kanttekeningen bij de Post-Toronto beweging.” (Van p.9) Hij heeft het over de “er is meer” conferentie met Clark. “Op de zaterdagavond van de conferentie, als het bij uitstek genezingsavond is, worden deze verhalen (van vroegere succesvolle genezingen) aangevuld met talloze video’s van spectaculair genezingen. Wanneer in de loop van die avond blijkt dat er maar weinig genezingen zijn ….” ----------------- mijn commentaar Wat een verassing,
weinig genezingen. Het is moeilijk om niet sarcastisch te zijn. Weinig mensen
die van kanker genezen of van diabetis I of van blindheid of van een
dwarsleasie of van epilepsie en dergelijke. Misschien bij een enkeling wel
van klachten waarvan de oorzaak niet organisch in het lichaam aan te wijzen
is. |